ఓ అభిమాని
యు.జి. కృష్ణమూర్తికి కృతజ్ఞతా నివాళి
మానవాళికి గొప్ప గురువులలో ఒకరైన యు.జి. కృష్ణమూర్తి వర్ధంతి నేడు. ఆయన నిర్మొహమాటమైన, అచంచలమైన నిజాయితీలో ఊహించని సౌమ్యత దాగి ఉండేది. ఆయన బలం అనూహ్యమైన సౌకుమార్యంతో మెరిసేది. దృఢంగా, రాజీపడని వ్యక్తిత్వం కలిగి ఉండి కూడా, ఆయనలో ఒక నిశ్శబ్దం, కాదనలేని స్త్రీత్వం ఉట్టిపడేది. స్త్రీలా సౌందర్యం ఉండేది—ఒకసారి నేను ఆయన చిత్రాన్ని మార్లిన్ మన్రో చిత్రంతో కలిపి, ఆయనలో ఉన్న ఆ సౌందర్యాన్ని పట్టుకోవాలని ప్రయత్నించాను.
నేను ఆయన్ని మొదటిసారిగా 1978 వేసవి చివరలో స్విట్జర్లాండ్లోని గస్టాడ్ లో ప్రశాంత వాతావరణంలో కలిశాను. మూడు రోజుల పాటు ఆయన సమక్షంలో కూర్చుని విన్నాను, ప్రశ్నించాను, సవాలు చేశాను. నా ప్రశ్నలు కేవలం ఊహాజనితం కాదు; అవి సంవత్సరాల ఆధ్యాత్మిక అన్వేషణ నుంచి, నా ఇరవైల ప్రారంభంలో కలిగిన ఒక ఆధ్యాత్మిక అనుభవంతో సహా, లోతైన అనుభవాల నుంచి వచ్చాయి. అయినా యు.జి. ఏమీ వదలలేదు. ఆయన మాటలు నాలో తుఫానులా దూసుకుపోయాయి, ఏ నమ్మకాన్ని మిగల్చలేదు, ఏ విశ్వాసాన్ని కదపకుండా వదలలేదు. నేను పోగు చేసుకున్న ప్రతిదీ, నాకు తెలుసని నేను అనుకున్న ప్రతిదీ - ధూళిగా మారిపోయాయి.
అయినా, అక్కడ ఏ నష్టమూ లేదు, శూన్యత లేదు. దానికి విరుద్ధంగా. నాలుగో రోజు ఉదయం స్విస్ పర్వతాల మధ్య ఉన్న ఒక సుందరమైన షాలెట్లో ఒకే ఒక్క, కాదనలేని స్వేచ్ఛతో మేల్కొన్నాను. ఇకపై ఏ అధికారం నన్ను శాసించదు. అది ఎటువంటి పోరాటం అవసరం లేని, ఎటువంటి ధృవీకరణ అవసరం లేని స్వేచ్ఛ - అది అలా ఉంది అంతే. ఆ రోజు నుంచి ఇప్పటివరకు, అది నా నుంచి ఎప్పుడూ దూరం కాలేదు. నిజమైన గురువు ఇదే చేస్తాడని అర్థమైంది. నడిపించడం కాదు, బంధించడం కాదు—విడుదల చేయడం, నీలో నీ స్వతంత్ర అస్తిత్వం తప్ప మరేమీ మిగలనంత వరకు.
యు.జి. కృష్ణమూర్తి, మీకు కృతజ్ఞతలు. వేల వేల కృతజ్ఞతలు - మాటలకు అందని స్వేచ్ఛను ప్రసాదించినందుకు.
రాబర్ట్ స్మిత్
—----------------
https://www.facebook.com/share/p/16TuqUtgU7/
No comments:
Post a Comment