సృజనాత్మకత కాదు ప్రతిదీ అనుకరణే

 సృజనాత్మకత కాదు ప్రతిదీ అనుకరణే

(“You define creativity to comfort yourself”

"Creativity is imitation. What’s new is only what breaks free of all models—and even that cannot be repeated. True creativity ends where it begins.” U.G.Krishnamurti)

—----’----------------------------------

యు.జి. కృష్ణమూర్తి ఆలోచనలు సృజనాత్మకత అనే భావనను లోతుగా ప్రశ్నిస్తాయి. ఆయన దృష్టిలో, “సృజనాత్మకత అనేది కేవలం అనుకరణ మాత్రమే—అది గత అనుభవాలు, శిక్షణ, మార్కెట్ అవసరాలు, శైలుల కలయిక. నిజమైన కొత్తదనం అంటే ఎలాంటి మోడల్‌ను అనుసరించకుండా పుట్టినది మాత్రమే, కానీ అలాంటిది దాదాపు అసాధ్యం.

మీకు మీరు ఓదార్చుకోవడానికి సృజనాత్మకతను నిర్వచిస్తారు. కొత్తదనం అనేది అన్ని నమూనాల నుంచి విముక్తి పొందినది మాత్రమే – అది కూడా పునరావృతం కాదు. నిజమైన సృష్టి (సృజనాత్మకత) ఎక్కడ మొదలైందో అక్కడే ముగుస్తుంది”అంటారు

—-------------------

*‘క్రియేటివిటీ’ అనేది ఒక మానవ నిర్మిత భ్రమ

*కళాకారులు కూడా కార్పెంటర్లు, తాపీ పని వాళ్లలా శిల్పులు, నిపుణులు

*నైపుణ్యాన్ని అమ్ముకునే వ్యాపారులు

—---------------

-కళాకారులు మేధావులు కారు. వారు శిక్షణ పొందిన కార్మికులు. వారికి మర్కెట్ ఉంటే మాస్టర్స్, లేకపోతే మిగతావాళ్లే.”

-ప్రతి కళాకృతిలో కొత్తదనం కనిపించినా… అది వేరే ఎక్కడో మొదలైన అనుకరణే!”

-దేన్ని స్వతంత్రంగా సృష్టించం. మనం విన్నదాన్ని, చూసినదాన్ని, మన ఊహల కరచాలనాలతో మళ్ళీ తయారు చేస్తాం.

-మీరు సృష్టించారా, లేక గతం మీ ద్వారా మరోసారి రూపం దాల్చిందా?”

-"నిజంగా మీరు కలను సృష్టిస్తున్నారా?

లేదా మీ చదువు, పరిసరాల అనుకరణలో ఇంకో కల నెరవేరుస్తున్నారా?”

-ప్రకృతిలో ఏదీ నమూనా ఆధారంగా తయారవదు. ప్రతి దాంట్లోనూ ప్రత్యేకత ఉంది. మనం మాత్రం అంతా ఓ మూసలో పొదుగుతాం. దాన్నే కళ అని చెప్పుకుంటాం!”

-మనలో అసంతృప్తి, ఒత్తిడి, ఒంటరితనం – ఇవన్నీ కలిస్తే బయటికి వస్తుంది ఓ పాట, ఓ శిల్పం, ఓ నవల.

మనం భావించే సృజనాత్మకత కూడా. కళ అనేది ఒక విచిత్ర ఆత్మరక్షణ చర్య.

-మన కళ్ళకు కనబడే కళ, మనసుకు నచ్చే సంగీతం – ఇవన్నీ మనకు నేర్పించిన అభిరుచుల ఫలితం. 

“ఒక పద్యం మీ మనసును తాకిందంటే, అది మీ శిక్షణ తాకింది. మీ మనసు కాదు.”

"మీరు నిజంగా సృష్టిస్తున్నారా?"

—---------

మీరు గీసిన బొమ్మ, మీరు పాడిన పాట, మీరు రాసిన పద్యం — అవి నిజంగా మీ సృష్టియేనా? లేకపోతే అవి ఎప్పుడో ఎక్కడో విన్న, చూసిన, నేర్చుకున్న అనుభవాల సమ్మేళనమేనా? సృజన అనేది కొత్తదనమా? లేక శైలుల, భావాల అనుభవాల కలయకేనా? ఇది కళా ప్రపంచాన్ని కదిలించే ప్రశ్న. 

కళకు అపార గౌరవం ఇచ్చే ఈ యుగంలో, ఒక ప్రత్యేక స్వరం — యూజీ కృష్ణమూర్తి. “సృజనాత్మకత అనే పదానికే అర్థం లేదు! అంటారు. ప్రతి శిల్పం, పాట, బొమ్మ, పద్యం — ఇవన్నీ మనం చూసినదాన్నే మరో రూపంలో మళ్ళీ ప్రతిబింబించడం కాదు? "Creativity is imitation”". ఈ ఒక్క వాక్యం, మన లోలోపల ఓ నిశ్శబ్ద విస్ఫోటంలా కదలికలు రేపుతుంది.

మనది అనుకున్న కల… నిజానికి ఎవరి ప్రతిబింబం?

ఆ ప్రశ్న చిన్న శబ్దం కాదు – మన మౌనాన్ని తడిమే మేధో తరంగం. – "ఇది నా సృష్టి" అనడంలో ఆనందం ఉంది — కానీ అది నిజమా? ప్రశ్నించడం భయాన్ని కలిగిస్తుందేమో... కానీ దాన్లోనే కొత్త చూపు ఉంది. మన దృష్టికి కొత్త కిటికీ తెరుచుకుంటుంది. ఈ వ్యాసం — అలాంటి కిటికీ. ఈ వ్యాసం...ఆ దూరాన్ని తొలిగించే కంటి కాంతి." ఇక సృజనాత్మకతపై యూజీ ఏమంటారంటే…

—------

 

“ఆర్టిస్ట్ అంటూ ఎవరూ ఉండరు . అతను కేవలం టేక్నీషియన్. అతడు లేదా ఆమె చిత్రకళ చిట్కాలు తేలుసుకుంటారు . కార్పెంటర్లు, తాపీ పని వాళ్ళ కు మల్లే వీరు శిల్పులు, నిపుణులు . క్రాఫ్ట్ కంటే ఉన్నతస్థానాన్ని కళకు ఎందుకు కల్పిస్తారు. కళాకారుడి సృష్టికి మార్కెట్ లేకపొతే అతను ఆ వ్యాపారంలో ఉండదు. ఈ సో కాల్డ్ అర్తిస్టుల నమ్మకాలకు మార్కెట్టే ప్రధాన కారణం.

కళ లేదా సృజనాత్మకత అనేది మార్కెట్‌పై ఆధారపడి ఉంటుంది. ఒక కళాకారుడి రచనకు మార్కెట్‌లో గిరాకీ లేకపోతే, అతను తన కళను కొనసాగించలేడు. అందుకే కళాకారులు తమ రచనలను "గొప్పవి"గా, "సృజనాత్మకమైనవి"గా చిత్రీకరిస్తారు. కానీ వాస్తవంలో, ఇది కేవలం వాణిజ్య లావాదేవీ మాత్రమే. కళాకారుడు, శిల్పి, సంగీతకారుడు—వీరంతా ఒక నైపుణ్యాన్ని అమ్ముకునే వ్యాపారులు మాత్రమే. కళకు విలువ కలిగించేది మార్కెట్‌ మాత్రమే. "కళా భావన", "అలౌకిక సృష్టి" అనే భావాలు అన్నీ మార్కెట్‌ శక్తులే పెంచిన మోహాలు. పెయింటింగ్ ఎక్కడ ఎగ్జిబిట్ అయ్యింది? ఎన్ని కోట్లు పడ్డాయి? ఎవరు కొనుగోలు చేశారు?

ఈ ప్రశ్నలన్నీ ఆ కళాకృతిని “మూల్యముతో” కొలుస్తాయి. అసలు అది కొత్తదా, అవసరమైనదా అన్న ప్రశ్న మిగిలిపోతుంది.

ఇతర క్రాఫ్ట్ మెన్ లా కళాకారుడు కూడా ఒక క్రాఫ్ట్ మాన్. తన వ్యక్తీ కరణకు ఆ పనిముట్టునే ఉపయోగిస్తాడు. మొత్తం మానవ సృజనంతా సునిసితత్వం నుంచే సృష్టి అవుతుంది. మొత్తం కళ అంతా ఒక సంతోష క్షణం. అది (సంతోషం) కూడా నీచే సృష్టి ఆవుతుంది. లేకపొతే అందం, ఆర్ట్ గురించి మాట్లాడడానికి, ప్రశంసించడానికి మార్గం లేదు. వాళ్ల సృష్టిని నీవు ప్రశ్నిస్తే వాళ్లు ఫీలవుతారు. నీకు టేస్టు తెలియదనుకుంటారు . వారి కళను ఎలా ప్రశంసించాలో తెలుసుకోవడానికి స్కులుకెల్లి నేర్చుకోవాల్సిన అవసరం ఉందని కోరుకుంటారు. సోకాల్డ్ గ్రేట్ పొయిట్ రాసిన పోయంను నీవు ఎంజాయ్ చేయ లేక పోతే ఆ కవితను ప్రశంసించేట్లు నిన్ను బలవంతంగా ఎడ్యుకేట్ చేస్తారు. విద్యా సంస్థల్లో ఇదంతా వాళ్ళు చేస్తుంటారు. అందాన్ని, చిత్రకళను ఎలా ఆస్వాదించాలో మనకు బోధిస్తుంటారు. ఇది కళకే కాదు — రాజకీయాలకు, ఆధ్యాత్మికతకూ వర్తిస్తుంది.. నిజానికి. సృజనాత్మక రాజకీయాలు, సృజనాత్మక భావాలు , సృజనాత్మక కళ ఇలా ప్రతిదాన్ని తాము క్రియేటివుగా ఆలోచిస్తామనుకుంటూ అన్వేషణలో ఓదార్పు పొందుతుంటారు. నిజానికి వారిలో ఏ మాత్రం సృజనాత్మకత ఉండదు. వారు ఎమి చేసినా అందులో ఒరిజినాలిటి, తాజాదనం, స్వేచ్చా ఉండదు. ఆర్టిస్టులు అక్కడో, ఇక్కడో తీసుకుని దాన్ని కలబోసి ఏదో కొత్త అద్బుతాన్ని సృష్టిస్తున్నట్లు భావిస్తుంటారు. ఆల్ రెడీ అక్కడ ఉన్నదాన్ని వాళ్ళందరూ అనుసరిస్తుంటారు. 

పాతదాన్ని కొత్త ముసుగులో తిప్పి వినిపిస్తున్నారు. దానికి అలంకారాలు చేర్చి, పేర్లు పెట్టుకుని, దానిని “సృష్టి” అని వర్ణించుకుంటాం. మనం చేసే ప్రతి సృష్టి, ప్రతి ఆలోచన, ప్రతి కళ – ఇవన్నీ గతంలో ఉన్న దాని అనుకరణలు. అనుకరణ, శైలే మనకున్న క్రియేటివిటి. మనం వెళ్ళిన స్కూలు ,మనం నేర్చుకున్న భాష ,మనం చదివిన పుస్తకాలు, ఎదుర్కొన్న పరీక్షలు ...ఈ నేపధ్యం నుంచి మనకొక శైలి ఏర్పడుతుంది. ఇలా శైలి టెక్నిక్ అక్కడ నడుస్తుంటుంది. అందులోనే కళను మల్లెమాలలా మెరుగుపరుచుకుంటారు. 

కళాకారుడు కేవలం నైపుణ్యం అమ్మే వ్యాపారి

—-----------------------------------------------

“కళాకారుడంటే ఒక తాపీవాడు, కార్పెంటర్ లాంటివాడే. అతను నేర్చుకున్న నైపుణ్యాన్ని మార్కెట్‌లో అమ్ముతాడు. కళకు గొప్పతనం ఇచ్చేది మనమే—మార్కెట్ దానికి ధర నిర్ణయిస్తుంది. ఒక పెయింటింగ్ కోట్లు పలికింది, ఒక పాట హిట్ అయింది—ఇవన్నీ మార్కెట్ ఆటలే. కళ అనేది మన అసంతృప్తి, ఒంటరితనం, ఒత్తిడి నుంచి పుట్టిన ఒక రక్షణ చర్య. మనం చూసినవి, విన్నవి, నేర్చుకున్నవి—వాటిని కొత్త రూపంలో మళ్లీ చెప్పడమే కళ.”

మన సృజనాత్మకత ఒక భ్రమ

—-----------------

“మీరు ఒక కవిత రాస్తే, అది మీ హృదయం నుంచి వచ్చిందని అనుకుంటారు. కానీ ఆలోచించండి—అది మీరు చదివిన పుస్తకాలు, విన్న కథలు, చూసిన జీవితం నుంచి వచ్చిన రంగుల సమ్మేళనం కాదా? మీరు పాడిన పాట, గీసిన బొమ్మ—ఇవన్నీ మీ శిక్షణ, మీ అభిరుచుల ప్రతిబింబాలే. నిజమైన సృజనాత్మకత అంటే ఏదీ మోడల్ లేకుండా పుట్టినది. అలాంటిది మనం చేయగలమా? లేదు. మనం చేసేది అనుకరణే—కొత్త రూపంలో పాత ఆలోచనలు.”

ఈ సత్యాన్ని అంగీకరించాలి

—---------------------------

ప్రకృతి మాత్రమే నిజమైన సృష్టిని చేస్తుంది. ఎందుకంటే అది ఏ ఒక్క మోడల్‌ను అనుసరించదు. మనం, మానవులుగా, ఈ సత్యాన్ని అంగీకరించాలి. మన సృజనాత్మకత అనేది కేవలం ఒక శైలి, ఒక సాంకేతికత, ఒక అనుకరణ మాత్రమే. ఈ ఆలోచన మనల్ని కొంత అసౌకర్యంగా చేయవచ్చు, కానీ అది మనల్ని మన స్వంత ఆలోచనల గురించి లోతుగా ఆలోచించేలా చేస్తుంది. మనం నిజంగా సృజనాత్మకంగా ఉన్నామా, లేక మనం కేవలం ప్రకృతికి సంబంధించిన గొప్ప సృష్టిని అనుకరిస్తున్నామా? అనే నిశిత దృష్టిని ఇస్తుంది.

ప్రకృతి సృష్టి విభిన్నం, మానవ సృష్టి అనుకరణ!”

—------------------------------------------------

యు.జి. ప్రకృతిని ఒక గొప్ప ఉదాహరణగా చూపిస్తారు. "ప్రకృతి ఏ ఒక్క ఆకృతిని రెండుసార్లు సృష్టించదు. రెండు ముఖాలు, రెండు ఆకులు, రెండు ఇసుక రేణువులు ఎన్నటికీ ఒకేలా ఉండవు," అని ఆయన చెబుతారు. ప్రకృతి ఏ ఒక్క మోడల్‌ను అనుసరించకుండా, ప్రతి సృష్టిని పూర్తిగా విభిన్నంగా, అద్భుతంగా నిర్మిస్తుంది. ప్రకృతి ఏదీ కాపీ చేయదు. కానీ మనం మాత్రం కాపీ చేయడానికే పరిమితమయ్యాం. ఈ విభిన్నతను ఒక సాధారణ ఫ్రేమ్‌లో బిగించి, దానిని "సృజనాత్మకత" అని పిలుస్తాం.

మన కళ మన అసంతృప్తి నుంచి పుట్టింది

—------------------------‐—---------------

“ఒక కళాకృతి పుట్టడం అంటే, మనలోని ఒంటరితనం, ఆవేదన, ఒత్తిడి బయటకు వచ్చే క్షణం. మనం దాన్ని కళ అంటాం, సృజనాత్మకత అంటాం. కానీ నిజంగా అది మనం నేర్చుకున్న శైలి, మనం చూసిన జ్ఞాపకాలు, మనం అనుభవించిన భావాల కలయికే. మీ కవిత మీ మనసును తాకిందంటే, అది మీ శిక్షణను తాకింది—మీ మనసును కాదు.”

ప్రకృతిలోని వైవిధ్యం ఒక సవాలు

—--------------------------------------

ప్రకృతిలోని ఈ వైవిధ్యం మన సృజనాత్మకతకు ఒక సవాలు. మనం సృష్టించే ప్రతి దానిలో ఏదో ఒక గత రూపం, గత ఆలోచన లేదా గత అనుభవం ఉంటుంది. అందుకే, యు.జి. అంటారు, "మీరు ఒక కొత్త ఆలోచనను సృష్టించామని చెప్పినప్పుడు, మీరు దాని మూలాన్ని గుర్తించలేకపోతే, అది మీ సొంతమైనట్లు భావిస్తారు. కానీ అది నిజం కాదు.”నిజమైన సృజనాత్మకత అంటే ప్రకృతిలా ఏ నమూనా లేకుండా పుట్టడం. అలాంటి సృష్టి మనిషికి సాధ్యమా? ఇది ఒక ప్రశ్న, ఒక సవాలు.”

నిజంగా "మీ" సృష్టి అని మీరు భావిస్తారా?

—-----------------------------------------

ఒక క్షణం ఆలోచించండి... మీరు ఒక కొత్త ఆలోచనను సృష్టించినప్పుడు, ఒక అద్భుతమైన చిత్రాన్ని గీసినప్పుడు, లేదా ఒక కవితను రాసినప్పుడు, అది నిజంగా "మీ" సృష్టి అని మీరు భావిస్తారా? లేక, అది ఎక్కడో, ఎప్పుడో మీరు చూసిన, విన్న, అనుభవించిన జ్ఞాపకాల సమ్మేళనమా? సృజనాత్మకత అనేది మనం ఊహించుకున్నట్లు అంత పవిత్రమైనది, అసాధారణమైనది కాదు, అది కేవలం ఒక భ్రమ.

ఒక పాట పుట్టిందంటే, అది గత వేదనలకు శబ్దం కలిగించినప్పుడే…ఒక బొమ్మ వెలిసిందంటే, అది మన జ్ఞాపకాలకు రంగు వేసినట్టే…కళ పుట్టింది అనుకునే ప్రతి క్షణం… పాతదాన్ని మళ్లీ పలికించిన క్షణమే.

కంప్యూటర్లు.. భవిష్యత్తు

—-----------------------

యు.జి. ఒక ఆసక్తికరమైన ఊహను ముందుకు తెస్తారు: "రాబోయే రోజుల్లో, కంప్యూటర్లు మనం ఇప్పటివరకు చూసిన అందరు కళాకారులు, సంగీతకారుల కంటే గొప్ప కళను, సంగీతాన్ని సృష్టిస్తాయి." ఇది ఒక హెచ్చరిక కూడా. మానవ మేధస్సు, ఆలోచనలు, సృజనాత్మకత – ఇవన్నీ కంప్యూటర్‌లతో పోల్చినప్పుడు ఒక యంత్రం లాంటివే. మనం మనల్ని యంత్రాలుగా అంగీకరించడానికి సిద్ధంగా లేం, కానీ సత్యం అదేనని యు.జి. నొక్కి చెబుతారు. కంప్యూటర్లు ఒక రోజు మన "సృజనాత్మకత" మూలాలను బయటపెట్టగలవు. అవి మనం ఎక్కడి నుంచి ఆలోచనలను "కాపీ" చేశామో చూపించగలవు. ఇది మన సృజనాత్మకత భ్రమను ఛేదించే రోజు అవుతుంది.

ఇవన్నీ మానవ భ్రమలే

—-----------------------

మన మనస్సు ప్రతీ కొత్తదానికి ఒక ట్యాగ్ తగిలిస్తుంది – creative writing, creative thinking, creative politics...కానీ నిజంగా కొత్తదేమైనా ఉందా?. మీరు ఒక రచన రాశారు. ఒక పాట పాడారు. ఒక చిత్రాన్ని వేశారు. ఇది మీరు నిజంగా సృష్టించినదేనా?

లేదా ఎక్కడో ఎప్పుడో విన్నదాన్ని, చూసినదాన్ని, మీ ఒత్తిడిని కలిపి రూపొందించిన అనుకరణా? ఒక పాత పాట కొత్త మ్యూజిక్‌లో, ఒక కవిత కొత్త పదాల్లో… కానీ మూలం ఇదే. మనకు కళ అంటే ఎంత గౌరవం! కవిత్వం, సంగీతం, చిత్రకళ, శిల్పం… ఇవన్నీ మనలో భావోద్వేగాలను రేపే సాధనాలే. కానీ యూజీ కృష్ణమూర్తి మాటల్లో, ఇవన్నీ మానవ భ్రమలే. "సృజనాత్మకత అనే పదానికే అర్ధం లేదని చెప్పిన మానసిక విప్లవవేత్త – యూజీ. మనం చేసే ప్రతిదీ ఏదో ఒక మోడల్‌ను అనుకరించడమేనని, అసలైన క్రియేటివిటీ అంటే ఏదీ మోడల్‌ లేకుండా పుట్టినదే అని స్పష్టం చేస్తారు.

ఒక మానసిక విప్లవం

—----------

మనమంతా సృష్టి అని పిలుచుకునే ప్రతి చర్య, అసలు చూస్తే, అనుభవాల పునరావృతమే. శిల్పం, నృత్యం, సంగీతం, చిత్రం, సాహిత్యం — ఇవన్నీ మానవుని మునుపటి మోడల్స్‌పై ఆధారపడే శిల్పాలే.

ఈ నిజాన్ని అంగీకరించడమే నిజమైన భావవిచారణకు ప్రారంభం. ఈ నిజాన్ని అంగీకరించడమే నిజమైన ఆలోచనకు మొదటి అడుగు.”

జాతీయ, అంతర్జాతీయ కళాకారుల గొంతులోనూ అదే సత్యం. ఈ ప్రశ్న, ఈ ఆవేదన — కేవలం యూజీ దృష్టికే పరిమితమై లేదు.

పెద్దపల్లి యాదగిరిరెడ్డి నుంచి ఇళయరాజా వరకు, మల్లికా సారాభాయ్ నుంచి ఎంఎఫ్ హుస్సేన్ వరకూ, రాజమౌళి నుంచి అమృత షేర్ గిల్ వరకూ,

డేవిడ్ హాక్నీ, అనిష్ కపూర్, జరీనా హష్మి, లియో టాల్ స్టాయ్, ఎలియట్ వంటి ప్రపంచవిఖ్యాత కళాకారుల లోతైన స్వీయానుభవాల్లో కూడా అదే మాట వినిపిస్తుంది:

“మేము సృష్టించలేదు… మేము అనుభవించినదాన్ని మళ్లీ మలిచాం.”ఇదే భావం మనకు కనిపిస్తుంది.

యాదగిరి రెడ్డి (పెద్దపల్లి కళాకారుడు):

 "నేను చెక్కే బొమ్మలన్నీ నా ఊర్లోని దేవుడి గోపురాల నుంచి వచ్చిన ప్రభావం. నేను ఏమీ సృష్టించలేను. నేను చెక్కేది ఒక ఫలితమే – నేర్చుకున్న పాఠాలకి.”

—------

వర్ణిక శ్రీ ( చిత్రకారిణి):

 "AI నా బొమ్మలన్నిటిని మిమిక్రీ చేస్తోంది. అది నాకు భయం కాదు – గుణపాఠం. నేను అనుకున్న uniqueness అసలు లేదేమో అనిపిస్తోంది.

—--------

రాజమౌళి (సినిమా దర్శకుడు):

 "చాలామంది నా సినిమాలపై 'originality' అనే మాట ఉపయోగిస్తారు. కానీ నేను ఎక్కడో చూసిన visual, పాత కథాంశం, పూరాణిక అంశాల ఆధారంగా నిర్మించాను. క్రియేటివిటీ అనేది అడ్డతీగల కలయిక”.

—----------

మల్లికా సారాభాయ్ (నాట్యకారిణి)

 "భారతనాట్యం అన్నది నిశ్చితమైన నమూనాలో నడుస్తుంది. దాంట్లో మనం మన భావాలను వ్యక్తీకరించవచ్చు. కానీ కొత్తదేంటీ అనేది మళ్లీ ప్రశ్నించుకోవాల్సిందే.”

—-------

ఇళయరాజా (సంగీత దర్శకుడు)

"ఒక్కో రాగం ఒక ప్రపంచం. నేను దానిలోకి ప్రవేశించి ఆ భావాన్ని మలుస్తాను. రాగం కొత్త కాదు. నా ప్రకటన మాత్రమే కొత్త.”

—-------

గిరీష్ కర్నాడ్ (రచయిత, నటుడు)

"నా నాటకాలకు మూలాలు పురాణాలు, జానపద కథలే. ఆ పాత్రల్లోనే ఆధునికతను అన్వేషిస్తున్నాను”

—---------

రఘువీర్ యాదవ్ (నటుడు, గాయకుడు)

 "ప్రతి పాట వెనుక ఒక జానపద మాడ్యులే ఉంది. దాన్ని మామూలు శ్రోతకు చేరేలా పాడుతున్నాం అంతే.

—------------

డేవిడ్ హాక్నీ (పెయింటర్)

"ప్రతి పెయింటింగ్ అనుకరణే. నేను నా తల్లి చిత్రాన్ని వేసినప్పుడు కూడా, అది నా జ్ఞాపకాలలో ఉండే ఆమె ముఖభావాల నకలే!"

—----------

అనిష్ కపూర్ (శిల్ప కళాకారుడు)

"కళ అంటే కొత్తగా ఏదైనా చెప్పడమేం కాదు. అది గతంలో అసంపూర్ణంగా మిగిలిన దాన్ని కొనసాగించడమే.”

—-------

 జరీనా హష్మీ (పెయింటర్)

"నేను గీసే గీతలు పర్షియన్ మినియేచర్ కళల నుంచి వచ్చాయి. నేనవన్నీ సృష్టించట్లేదు... అవే నాలోపల నుంచి మళ్ళీ బయటికి వస్తున్నాయి.”

—----------

 సుబోద్ గుప్తా (శిల్ప కళాకారుడు)

"నా పనిలో ఎక్కువ భాగం జ్ఞాపకాల నుంచే వస్తుంది – నా ఊరిలోని పాత్రలు, నా గతం. కానీ నేను వాటిని సృష్టించానని చెప్పలేను... నేను కేవలం మళ్లీ నిర్మించాను.”

—--------

 మల్లికా సారాభాయి (నృత్యకారిణి)

“శాస్త్రీయ నృత్యం అనేది ఒక నిర్దిష్ట నమూనా – ఇందులో కొత్తదనం అనేది భావప్రకటనతో పరిమితం. నేను నృత్యరూపకాలు రూపొందిస్తాను కానీ ఏదీ కొత్తగా సృష్టించానని నాకు అనిపించదు”

—------

త్యాగరాజ – భక్తి, సంగీతం,

త్యాగరాజ నిత్యము రాముడి స్థుతిని పాటలుగా రాశాడు. అతని సంగీతం చాలా భాగం కర్ణాటక సంగీత పద్ధతులపై ఆధారపడింది. స్వయంగా త్యాగరాజ గారి సంకీర్తనలు కూడా తాను శ్రవించిన కథల, పురాణాల మీద ఆధారపడినవి.

యూజీ దృక్కోణం ప్రకారం

 త్యాగరాజ గానం “సృష్టి” కాదు… అది వ్యక్తిగత భక్తి భావనకు రూపం. ఆ భావనలూ ఇతరుల నుంచి వచ్చినవే. అందుకే అది కూడా మానసిక pleasure movement.

—---------

నందలాల్ బోస్ (పెయింటర్)

అజంతా ప్రభావంతో నిర్మిత కళ. నందలాల్ బోస్ 20వ శతాబ్ద భారత కళా ఉద్యమానికి పితామహుడు. ఆయన ఎక్కువగా అజంతా గుహల చిత్రాలు, జాపనీస్ బ్రష్ ఆర్ట్, రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్ ప్రభావం ఆధారంగా కళా శైలి అభివృద్ధి చేసాడు.

—------

వేమన పద్యాలు

జ్ఞానం, కానీ కొత్తగా ఏమిలేదు. వేమన పద్యాలు సామాజిక విమర్శ, తత్వజ్ఞానం, బౌద్ధ ధర్మం, లోకజ్ఞానం కలయిక. అయితే అతని పద్యాలలోని ధర్మబోధ, జీవన సత్యాలు శతాబ్దాలుగా చెప్పిన విషయాల రూపమే.

—------

రవివర్మ (చిత్రకళ) 

పాశ్చాత్య టెక్నిక్‌లో భారతీయ మోథాలజీ

అతడు నూతనత చూపించినట్లు అనిపించినా, పశ్చాత్య న్యూడ్ బాడీ ప్రొపోర్షన్లను మన భారతీయ దేవతలకు అప్లై చేశాడు. ఇది ఒక సాంకేతిక కలయిక, కాకపోతే కొత్త సృష్టి కాదు.

—----------

 రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్ (రచయిత, చిత్రకారుడు)

రచనల్లో యూరోపియన్ రొమాంటిసిజం, ఉపనిషత్తుల ప్రభావం స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. చిత్రకళలో modernism + tribal art influence కూడా ఉంది.

యూజీ దృష్టిలో:

 ఆత్మవిమర్శగా కనిపించిన టాగోర్ రచన, అసలు సాంప్రదాయ భాషా శైలులకు మరొక రూపమే.

—----

సత్యజిత్ రే: (సినిమా దర్శకుడు)

అతని "Pather Panchali" చిత్రానికి Vittorio De Sica “Bicycle Thieves” ప్రభావం ఉన్నట్లు చెబుతారు. వాస్తవిక సినిమాల శైలి (Italian Neorealism) ఆధారంగా చిత్రీకరణ.

తన సంగీతం, టైటిల్ డిజైన్ కూడా పాశ్చాత్య శిక్షణల ఆధారమే.

—----

అమృత షేర్ గిల్ (చిత్రకారిణి)

ప్యారిస్ లో ఆర్ట్ శిక్షణ, పాశ్చాత్య శరీరాల తీరు, భవనాల నిర్మాణాల్లో Fauvism, Impressionism ప్రభావం. భారతీయ గ్రామీణ జీవితాన్ని చిత్రించినా – పాశ్చాత్య త్రీ-డైమెన్షనల్ ఫ్రేమింగ్ వాడింది.

ఆమె కళ భారతీయ విషయంపై పాశ్చాత్య శైలీ అద్దం. కొత్తగా కనిపించినా, అంతర్గతంగా అనుకరణే.

—-------

రవిశంకర్ (సంగీతకారుడు)

భారతీయ శాస్త్రీయ సంగీతాన్ని పాశ్చాత్య ప్రపంచానికి పరిచయం చేసినవాడు. Beatlesతో కలిసి పని చేసాడు. తన సంగీతాన్ని Western classical structure లో అనుసంధానించాడు.

—----

యూజీ దృష్టిలో:

సంగీతం అనేది spontaneous instrument కాదు – అది అభ్యాస, అభిరుచి, శిక్షణ ఆధారిత ప్రదర్శన.

—-----

ఎం.ఎస్ హుస్సేన్ (చిత్రకారుడు)

Picasso ప్రభావం. మార్కెట్ & మీడియా ద్వారా సంచలనంగా మారాయి. శైలిలో స్పష్టమైన Cubism, Expressionism ఉంది. అసలైన “originality” కాక, స్టైల్, వివాదం, మార్కెటింగ్ కలయిక Husain ప్రత్యేకతగా నిలిచింది.

—---

ఎంఎస్ సుబ్బలక్ష్మి(గాయని)

కర్ణాటక సంగీతాన్ని ప్రపంచానికి పరిచయం చేసింది.

గీతాలు సాంప్రదాయ బజనలే, కానీ ఆమె delivery వల్ల కొత్తతనంగా అనిపించింది. గానం అంటే నోటి స్వరం కాదు – అది శ్వాస, శాస్త్రం, సాధన.

—--------

 టైబ్ మెహతా (చిత్రకారుడు)

Partition, వలస బాధలు వంటి అంశాలు తీసుకున్నా, అతని చిత్రం Francis Bacon శైలి ఆధారితంగా ఉంది. minimalist expressionist cubism.

బెంగళూరు ఆర్ట్ మార్కెట్‌లో అతని చిత్రాలు అత్యధిక ధరకు అమ్ముడయ్యాయి. మానవ బాధను చూపించే శైలి కూడా ప్రేరణ ఆధారితమే. “Creative breakthrough” అనేది మార్కెట్ వినియోగంగా మారింది.

—------

రుక్మిణి దేవి అరుండేల్ (భారతనాట్యం పునరుజ్జీవకురాలు) 

భారతనాట్యాన్ని బ్రాహ్మణీ సంస్కృతిలోకి తిరిగి చేర్చింది. అసలు ఇది దేవదాసీ సంప్రదాయంగా పుట్టింది.ఆమె "నాట్యం" రూపాన్ని శుద్ధ శైలీకృత నాట్యంగా మార్చింది.

—---------

నీల్ గైమాన్ (ఆంగ్ల రచయిత)

సృష్టి అనేది అనుకరణప్రక్రియలో ఉత్పన్నం

—-----

స్టీఫెన్ కింగ్

"సృష్టికి ముందు అనుకరణ వచ్చేది.” అనుకరణకే ప్రాధాన్యం

—-----

టి.ఎస్. ఎలియట్ (కవి, తాత్వికుడు)

అనుకరణను స్వంతంగా మార్చడం – క్రియేటివిటీ అన్నదీ కాదు

—--------

నీల్ రిచర్డ్ గైమాన్ (ఆంగ్ల రచయిత) 

“Life imitates art మన జీవితం కూడా ప్రతిబింబమే, పూర్తిగా స్వతంత్రం కాదు.

 నిజమైన మానసిక విప్లవం.

—-------------------------------

యు.జి. కృష్ణమూర్తి ఈ ఆలోచన మనల్ని లోతుగా ఆలోచింపజేస్తుంది. సృజనాత్మకత అనేది మనం ఊహించుకున్నట్లు పవిత్రమైనది కాదు—అది మన గతం, శిక్షణ, అనుభవాల సమ్మేళనం. ప్రకృతి లాంటి నిజమైన సృష్టి మనిషికి సాధ్యం కాదు. మనం చేసేది పాతదాన్ని కొత్త రూపంలో చూపడమే. ఈ సత్యాన్ని అంగీకరించడం కష్టమైనా, అది మన ఆలోచనలకు కొత్త కిటికీ తెరుస్తుంది. మన కళ, మన సృజనాత్మకత—అవన్నీ మన భావోద్వేగాలు, జ్ఞాపకాలు, శైలుల ప్రతిబింబాలే. ఈ నిజాన్ని అర్థం చేసుకోవడమే నిజమైన మానసిక విప్లవం.

యుగప్రవాహాన్ని ప్రశ్నించిన యూజీ కృష్ణమూర్తి

—------------------------------------------------

భారతీయ కళాకారుల్లో ‘కొత్త’ అనిపించిన ప్రతి ప్రయత్నం కూడా పాతదాన్ని కొత్త రేకులలో ప్రదర్శించడమే. దీనికి ఆధారమైనది – అనుభవం, శిక్షణ, మార్కెట్ అవసరం, భావోద్వేగ ప్రదర్శన.

"కళాకారుడు నిజంగా కొత్తదాన్ని సృష్టిస్తాడా?"

"లేక పాత రూపాలకు కొత్త రంగులు వేసే పనిదారుడేనా?” ఈ ప్రశ్నలన్నీ ఏవో తరగతి గదుల్లో పుట్టే తాత్విక సందేహాలు కాదు. ఇవి యుగప్రవాహాన్ని ప్రశ్నించిన యూజీ కృష్ణమూర్తి గారి కోణంలో వచ్చి సందేహాలు.

The Natural State In the Words of U.G. Krishnamurti

 The Natural State

In the Words of U.G. Krishnamurti

—------------------------------------------

Compiled & Edited by Peter Maverick

—-------------------------------------------------

-మీ ప్రగాఢ నమ్మకాలను ప్రశ్నించే, మీ ఆలోచనలకు పదును పెట్టే అసాధారణ పుస్తకం!

-స్వీయ విశ్లేషణకు ఇది ఒక అద్దం. ఒక ఆత్మసాక్షాత్కార ప్రయత్నం కాదు.

-ఇది ఒక తాత్విక అన్వేషణ

మీ ఆలోచనలను సవాలు చేసే శక్తివంతమైన రచన

-సాధనలే మార్గమని నమ్మే వారికి ఇది ఓ గట్టి షాక్.

ఇది ‘వివేకానందులు" కోసం కాదు – “విచారణకర్తలు” కోసం.

-"The Natural State" అనేది ఒక పుస్తకమేమీ కాదు… అది ఒక అద్దం. దానిలో మీరు చూడబోయేది.. మీరు అనుకుంటున్న 'మీరు' కాదేమో!”

-మతపరమైన బోధనలు, గురువులు, సాధనల పట్ల అనుమానం కలిగిన వారికి ఇది ఓ సత్యం కోసం పోరాటం.

-పాఠకుడిగా మీ లోతులు తడిమే ధైర్యం ఉంటే, ఈ పుస్తకం మిమ్మల్ని మానసికంగా మెల్లగా ఛిద్రం చేస్తూ, దాని వెనుక ఉన్న "ఆకాశం" చూపిస్తుంది.

-సొంత అవగాహనలు, కండిషనింగ్‌ను ప్రశ్నించడానికి సిద్ధంగా ఉన్న నిజమైన అన్వేషకులకు ఇది గొప్ప "మేలుకొలుపు". 

 -ఎటువంటి మార్గదర్శి పుస్తకం కాదు. మార్గం చూపడం కూడా ఒక మాయే అని చెబుతాడు యూజీ. ఇది కేవలం మీలోని ప్రశ్నల్ని పెంచే అద్దం మాత్రమే.

 "సత్యం కోసం అన్వేషించే వారికి ఒక అసాధారణ ఆహ్వానం – మీ ఊహలను, నమ్మకాలను ప్రశ్నించండి, మీ నిజమైన స్వభావాన్ని కనుగొనండి.

—-----------------------‐—------------------------

“యు.జి. కృష్ణమూర్తి బోధనలకు కాపీరైట్ లేదు. వాటిని మీరు పునరుత్పత్తి చేయవచ్చు, పంపిణీ చేయవచ్చు, అర్థం చేసుకోవచ్చు, అపార్థం చేసుకోవచ్చు, వక్రీకరించవచ్చు, చెడగొట్టవచ్చు, మీకు నచ్చినట్లు చేయవచ్చు, చివరికి మీ సొంతమని చెప్పుకోవచ్చు కూడా – నా అనుమతి లేకుండా లేదా ఎవరి అనుమతి లేకుండా." ఈ మాటలు యు.జి. కృష్ణమూర్తి నిస్సంగత్వం, స్వేచ్ఛా దృక్పథాన్ని స్పష్టంగా తెలియజేస్తాయి.

—-------------------------------------------’

మీరు ఎప్పుడైనా జీవితం గురించి, మీ గురించి, మీ నమ్మకాల గురించి లోతుగా ప్రశ్నించారా? మీరు ఎవరనే భావనను, సమాజం మీపై రుద్దిన ఆలోచనలను సందేహించారా? అలాంటి ప్రశ్నలతో హృదయాన్ని తాకే, మనసును కదిలించే ఒక అసాధారణ రచన "ది నాచురల్ స్టేట్ – ఇన్ ది వర్డ్స్ ఆఫ్ యు.జి. కృష్ణమూర్తి". . పీటర్ మావెరిక్ సంకలనం చేసి, సవరించిన "ది నేచురల్ స్టేట్" పుస్తకం, యు.జి. కృష్ణమూర్తి సంభాషణల సంకలనం. వివిధ వనరుల నుంచి సేకరించిన ఆయన మాటలను సులభంగా చదవగలిగే చిన్న, చిన్న పేరాల్లో పొందుపరిచారు. ఈ ఎంపికలు యు.జి. ఆలోచనలను ఒకదానికొకటి అనుసంధానిస్తూ, ఒక సమగ్రతను సృష్టిస్తాయి. సూటిగా, సరళమైన,, లోతైన ఆలోచనలతో నిండిన ఒక అద్భుత రచన ఇది. ఈ పుస్తకం మొత్తం ప్రభావం పాఠకుడిని విస్మయానికి గురిచేసి, జీవితంపై వారికున్న ప్రగాఢ నమ్మకాలు, అభిప్రాయాలు ఎంత నిష్ప్రయోజనమో గుర్తించేలా చేస్తుంది. యు.జి. దృక్పథంతో ఇప్పటికే పరిచయం ఉన్నవారికి సైతం, ఈ పుస్తకం సమగ్రమైన అవలోకనాన్ని అందించి, స్పష్టతను ఇస్తుంది. సొంత అవగాహనలు, కండిషనింగ్‌ను ప్రశ్నించడానికి సిద్ధంగా ఉన్న నిజమైన అన్వేషకులకు ఇది గొప్ప "మేలుకొలుపు". 

ఈ పుస్తకంలోని ప్రతి పేరా సరళంగా, స్పష్టంగా ఉంటుంది, కానీ ఆలోచనలు మాత్రం గాఢమైనవి, ఆశ్చర్యకరమైనవి. యు.జి. తనదైన విశిష్టమైన శైలిలో ఆధ్యాత్మికత, జీవితం, వ్యక్తిత్వం గురించిన సాంప్రదాయ భావనలను తలకిందులు చేస్తాడు. "వ్యక్తి అనేది లేదు. సమాజం, సంస్కృతి మనల్ని సృష్టించాయి.. కానీ మనం వ్యక్తులమని నమ్మేలా చేశాయి," అని యు.జి. సూటిగా చెబుతాడు. ఈ పుస్తకం ఆధ్యాత్మికతను ఒక జీవశాస్త్రీయ స్థితిగా చూపిస్తూ, సాంప్రదాయ మార్గాలను తిరస్కరిస్తుంది. యూజీ మిమ్మల్ని మారనివ్వడు – కానీ మిమ్మలే మీరు చూసేలా చేస్తాడు.

ఈ పుస్తకం మీ నమ్మకాలను, ఊహలను ప్రశ్నించేలా చేస్తూ, మిమ్మల్ని స్వేచ్ఛ దిశగా నడిపిస్తుంది.

యు.జి. విప్లవాత్మక ఆలోచనలు జీవితంపై కొత్త కోణాన్ని అందిస్తాయి. సంక్లిష్టమైన ఆలోచనలను సరళమైన, చదవడానికి సులభమైన పేరాలలో అందిస్తుంది.

 ఈ పుస్తకం సాంప్రదాయ ఆధ్యాత్మిక మార్గాలను అనుసరించే వారికి షాకింగ్‌గా అనిపించవచ్చు, కానీ నిజమైన అన్వేషకులకు ఇది ఒక అద్భుత బహుమతి.

ఈ పుస్తకం ఆధ్యాత్మికతకు సంబంధించిన "ఎలా చేయాలి" గైడ్ కాదు. ఇది ఒక తాత్విక అన్వేషణ. మీ ఆలోచనలను సవాలు చేసే ఒక శక్తివంతమైన రచన. కొందరికి ఈ పుస్తకం అస్తవ్యస్తంగా అనిపించవచ్చు, మరికొందరికి ఫాంట్ సైజు సమస్యగా ఉండవచ్చు. అయినప్పటికీ, యు.జి. అభిమానులకు ఇది ఒక అమూల్యమైన సంకలనం.

"ది నాచురల్ స్టేట్" అనేది సాధారణ ఆలోచనలను సవాలు చేసే, జీవితం గురించిన లోతైన సత్యాలను ఆవిష్కరించే ఒక అసాధారణ పుస్తకం. యు.జి. కృష్ణమూర్తి అసాంప్రదాయ దృక్పథం, సూటిగా, హాస్యంతో కూడిన సంభాషణలు ఈ పుస్తకాన్ని అద్భుతంగా, అసమానంగా చేస్తాయి. మీరు యు.జి. అభిమాని అయినా, లేక కొత్తగా ఆయనను కనుగొన్నవారైనా, ఈ పుస్తకం మీ ఆలోచనలను మార్చివేస్తుంది. చదవండి, సవాలు స్వీకరించండి. మీ నిజమైన స్వభావాన్ని కనుగొనండి!

—------

ఈ పుస్తకాన్ని చదవడం అంటే –

-“నేను ఎవరు?” అన్న ప్రశ్నను కొత్త కోణంలో చూడడం.

-మానవ సమాజం మనలో నాటిన తప్పుడు విశ్వాసాలపై అవగాహన కలగడం.

-మతం, గురువులు, ముక్తి వంటి భావనలు మనపై ఎలాంటి ప్రభావం చూపుతున్నాయో అర్థం చేసుకోవడం.

-మనం అనుకున్న వ్యక్తిత్వం అసలే లేనిది అనే వాస్తవాన్ని స్వీకరించడం.

—--------

“మనం తలుచుకునే స్వేచ్ఛ కూడా ఒక భ్రమ. మన భయాలు, ఆశలు అన్నీ – సంస్కృతి కోరిన ఆకృతిలో మనం బతకాలని భావించే ఒత్తిడులే.”యు.జి.

—-----------------

*యు.జి.కృష్ణమూర్తి భావనలను తెలుగులో తెలుసుకుందామని ఆశక్తి ఉన్నవారు నా బ్లాగు 

 ugtelugu.blogspot.com (అచింతనాపరుడు) నుంచి తెలుసుకోవచ్చు 

సమాజం, సంస్కృతి, జీవితం, పేదరికం, మానవ సంబంధాలు, దేహం, ఇంద్రియాలు, సహజస్థితి, ఆహారపు అలవాట్లు, చైతన్యం, దేవుడు, మతం, ఆధ్యాత్మికత, ఆధ్యాత్మిక గురువులు, గతం, వర్తమానం, దాతృత్వం, మనస్సు, ధ్యానం, ఆలోచన, కవులు, రచయితలు, కళాకారులు..ఇలా భిన్న అంశాలపై యూజీ ఏం చెబుతాడు? అని రేఖా మాత్రంగానైనా తెలుసుకోవడానికి ఈ బ్లాగును దర్శించవచ్చు

—----------------------

.

A Taste of Life: The Last Days of U.G. Krishnamurti”: ర

 “A Taste of Life: The Last Days of U.G. Krishnamurti”: రచయిత: మహేష్ భట్

—----------------------------------------------

-ఇది యూజీ జీవితం చివరి పుట

-ఒక శోకం కాదు, ఒక సత్య గాథ 

-ఇది ఒక సాధారణ డైరీ కాదు

-జీవన రుచి..ఒక సవాలు, ఒక అనుభవం, ఒక సత్యం

-ఒక సాధువుని సంగతులు కావు, ఒక మానవుడి గాథ

-ఉపదేశాలేం లేవు – జీవితాన్ని చూడమని చెప్పే ఓ మౌన పాఠం

-ఆధ్యాత్మికతకు వ్యతిరేకంగా నిలిచిన జీవన సందేశం

-జీవిత సత్యాన్ని మరణంలో చూపిన ఒక అసాధారణ యాత్ర

ఒక సినిమా దర్శకుడి కళ్లలోంచి కనిపించిన జీవన దార్శనికుడు

యూజీ కృష్ణమూర్తి చివరి రోజులను వ్యక్తిగతంగా లిఖించిన ఒక అనుభవ గాథ.

—-----

"జీవితం మీద మరణం చెప్పిన చివరి పాఠం – 

సాధారణంగా మనం ఓ ముసలి తత్వవేత్తను చూసినప్పుడు – ఉపదేశాలు, ప్రకటనలు, సంఘాలు, దేవుడి పేరు చెప్పే మాటలు ఊహిస్తాం. కానీ యూజీ కృష్ణమూర్తి వాటిని అన్నింటినీ ధ్వంసం చేశాడు. మానవుడికి ధైర్యంగా నిజాన్ని ఎదుర్కొనే ధైర్యం ఇవ్వాలంటే – పాత నమ్మకాల బండారాన్ని తొలగించాల్సిందేనని చెప్పాడు. “ఏ సందేశమూ లేదు, ఎటూ తీసుకెళ్లే దారీ లేదు, మీరు మీ స్వంత దారినే కనుగొనాలి” అని ఆయన అంటారు. దేవుడిగా పూజించబడేందుకు నిరాకరించిన మనిషి కథ ఇది. జీవితాంతం మానవ సంస్కృతి పునాదుల్ని ప్రశ్నించిన యూజీ... చివరికి తన మరణానికీ ఉత్సవంలా స్వాగతం పలికాడు. యు.జి.ఆఖరి రోజులపై ప్రముఖ చిత్ర దర్శకుడు మహేష్ భట్ రాసిన ఒక సన్నిహిత, హృదయస్పర్శి రచన “A Taste of Life: The Last Days of U.G. Krishnamurti. మరణం ఎదురుచూసిన తత్వవేత్త పక్కన కూర్చొని రాసిన ఓ డైరెక్టర్ డైరీ.

యు.జి. కృష్ణమూర్తి, తన ఆఖరి రోజులను ఇటలీలోని వల్లెక్రోసియాలో గడిపారు. ఈ పుస్తకం ఆయన మరణానికి ముందు జరిగిన సంఘటనలను, సంభాషణలను, ఆయన జీవన దృక్పథాన్ని వివరిస్తుంది. యు.జి. ఒక ‘వ్యతిరేక గురువు’గా పిలవబడ్డారు. ఆయన దేవుడు, మతం, మనసు, ప్రేమ, సంబంధాలు—మానవ జీవనానికి ఆధారమని భావించే అన్ని నమ్మకాలను తోసిపుచ్చారు. ఆయన ఎటువంటి సంస్థలను స్థాపించలేదు, బోధనలు చేయలేదు, శిష్యులను స్వీకరించలేదు. ప్రతి ఒక్కరూ తమ సొంత సత్యాన్ని కనుగొనాలని ఆయన నమ్మారు. మరణం సమీపించినప్పుడు, యు.జి. వైద్య సహాయాన్ని నిరాకరించారు. ప్రకృతి పరంగా తన శరీరాన్ని సహజంగా నడవనిచ్చారు. 2007 మార్చి 22న ఆయన ఇటలీలో కన్నుమూశారు. 

మహేష్ భట్ యు.జి.తో గడిపిన చివరి రోజులను "ఎ టేస్ట్ ఆఫ్ లైఫ్" నమోదు చేస్తుంది. మంచం పైన, అనుయాయుల మధ్య, నిప్పు కొలిమి వెచ్చదనంలో యూ.జీ. జీవన ప్రయాణం ముగిసే క్షణాలు ఈ పుస్తకంలో ఆవిష్కృతమవుతాయి. యు.జి.తో గడిపిన ఆఖరి క్షణాలను, ఆయన జీవితం మరణం పట్ల దృక్పథాన్ని నిజాయితీగా, సూటిగా చిత్రీకరించారు. ఇది ఒక వ్యక్తి మరణాన్ని మాత్రమే కాక, జీవితాన్ని ఎలా జీవించాలో కూడా చూపే ఒక గాఢమైన రచన. యూజీ చివరి రోజులను, ఆయన దగ్గర ఉండి అనుభవించిన విధంగా – నిజాయితీగా, ఎంతో మమకారంగా, గాఢమైన భావాలతో రాశారు. ఈ పుస్తకం ఆఖరి క్షణాలను సున్నితంగా, గాఢంగా చిత్రీకరిస్తుంది. ఇది మహేష్ భట్ అంతరంగపు ప్రయాణం… ఆయన స్వయంగా ఒక తాత్విక దారిలో ప్రయాణిస్తూ, యూజీ జీవితంలోకి – మరణంలోకి – నడిచి వెళ్ళినట్టు ఈ పుస్తకాన్ని రాశారు. ఇది ఒక బెడ్‌సైడ్ విజిల్. ఇది మరణాన్ని చూస్తూ, జీవితాన్ని అర్థం చేసుకున్న ఓ అనుభవం.

ఈ పుస్తకం – డైరీ లాంటి శైలి, వ్యక్తిగత గమనికలు, అనుభూతులతో నిండి ఉంది. ఈ పుస్తకం కొంత పునరావృతమైనా, యూ.జీ. జీవితం, ఆయన తాత్విక ఆలోచనలు, మరణంపై ఆయన దృక్పథాన్ని ఆకర్షణీయంగా చిత్రిస్తుంది. యూజీ enlightenment అనే భావనను మానసికంగా గానీ, మతపరంగా గానీ చూడలేదు. అది ఒక న్యూరోబయాలజికల్ స్థితి అని అన్నాడు – భక్తులూ, గురువులూ, ఉపదేశాలూ అన్నిటిని తిరస్కరించాడు. గురువు కాదు, కానీ జ్ఞానమార్గం చూపిన దార్శనికుడు యూజీ.

సాంప్రదాయేతర దృక్పథం

చివరి రోజుల్లో యూజీ ఎలా జీవించాడో, మౌనంగా ఎలా చెబుతున్నాడో, అది మనకు చెప్పే ప్రయత్నం. రోజువారీ సంఘటనలతో పాటు జీవితం, మరణం పట్ల లోతైన ఆలోచనలను అందిస్తుంది. ఇది సాధారణంగా మనం ఊహించే "ఆధ్యాత్మిక పుస్తకం" కాదు. ఇది సాంప్రదాయ ఆధ్యాత్మిక ఓదార్పు లేదా మార్గదర్శకత్వం కోరుకునే వారికి ఉద్దేశించినది కాదు. ఎందుకంటే ఇది జ్ఞానోదయం, ఆత్మ-సాక్షాత్కారానికి సంబంధించిన సంప్రదాయ భావనలను సవాలు చేసే యు.జి. భావనలను ప్రతిబింబిస్తుంది. 

సాంప్రదాయ ఆధ్యాత్మికతకు భిన్నమైన దృక్పథాన్ని అన్వేషించాలనుకునే వారికి, జీవితం మరణం గురించి లోతైన ఆలోచనలు కోరుకునే వారికి ఈ పుస్తకం ఒక ప్రత్యేక అనుభవం. అయితే, సాంప్రదాయ సమాధానాలు కోరుకునే వారికి ఇది సవాలుగా అనిపించవచ్చు. పుస్తకం సులభంగా చదవదగినది కాదు. కానీ ఒకసారి చదివితే మనిషిగా జీవించడం అంటే ఏమిటో, మరణాన్ని ఎలా అర్థం చేసుకోవాలో మౌనంగా చెబుతుంది. మీ మనస్సు ప్రశాంతంగా ఉన్నప్పుడు, ప్రశ్నలతో నిండినప్పుడు – ఈ పుస్తకం ఓ ఉత్తమమైన తోడు. యు.జి. కృష్ణమూర్తి జీవన దృక్పథాన్ని, ఆయన ఆఖరి రోజులను అనుభవించాలనుకునే ప్రతి ఒక్కరికీ ఒక అమూల్యమైన రచన. ఇది సాంప్రదాయ ఆధ్యాత్మికతను విస్మరించే వారికీ, నిజమైన ప్రశ్నలతో జీవితాన్ని తడుముకునే వారికీ ఒక విలువైన పాఠం.

Mind Is a Myth: Conversations With Ug Krishnamurthi

 Mind Is a Myth: 

Conversations With Ug Krishnamurthi

—------------------------------------------------

-ఈ పుస్తకం ఆధ్యాత్మిక ఆరాధకులకు ఒక సవాల్. -సంశయవాదులకు ఒక స్ఫూర్తి,  

-సత్యాన్వేషకులకు ఒక అసాధారణ దృక్పథం.

-నిజమైన జ్ఞానం వైపు ఒక విప్లవాత్మక ప్రయాణం.

*యు. జి. వాదనలను మీరు అంగీకరించలేరు, కానీ తిరస్కరించలేరు కూడా. ఇది మీ ప్రశ్నలకు సమాధానాలు ఇవ్వదు, వాటినే ‘అదృశ్యం’ చేస్తుంది

—-------

*ఇది చదవండి... సమాధానం కోసం కాదు – ప్రశ్నల అవసరమే లేదన్న భయంకరమైన నిజాన్ని తెలుసుకోవడానికి.

—------

*ఇది ఒక సాధారణ పుస్తకం కాదు — ఇది నిజాన్ని తట్టుకోగల ధైర్యానికి పరీక్ష. చదవాలంటే సిద్ధంగా ఉండాలి… ఉన్నది అంతా పోగొట్టుకోవడానికైనా సిద్ధంగా ఉండాలి.

—-----

*యు.జి. సంభాషణలు మీ మనసును కదిలిస్తాయి, 

మీ నమ్మకాలను ప్రశ్నిస్తాయి. జీవితం గురించి మీ ఆలోచనా విధానాన్ని శాశ్వతంగా మార్చివేస్తాయి

—-------

*సత్యం, జ్ఞానోదయం, స్వేచ్ఛ... ఇవన్నీ మిథ్యలేనా? ఒక అసాధారణ ఆలోచనాపరుడి హృదయస్పర్శి సంభాషణలు ఈ పుస్తకం

—-------

*’మైండ్ ఈస్ ఎ మిథ్" అనేది ఆధ్యాత్మికతలోని మాయలను అర్థం చేసుకోవడానికి నిజమైన చైతన్యాన్ని అన్వేషించడానికి ఒక అవసరమైన పుస్తకం

—-----

మనసు అనేది నిజంగా ఉనికిలో ఉందా? లేక అది కేవలం మనం సృష్టించుకున్న ఒక భ్రమ మాత్రమేనా? యు.జి. కృష్ణమూర్తి రచించిన ‘మైండ్ ఈస్ మిత్’ అనే పుస్తకం ఈ ప్రశ్నలకు ఒక సాహసోపేతమైన, ఆలోచనాత్మకమైన ప్రయాణం. ఈ పుస్తకం సాంప్రదాయ ఆధ్యాత్మిక, తాత్విక నమ్మకాలను సవాలు చేస్తూ, మనసు అనే భావనను ఛేదిస్తుంది. సమాజం, సంస్కృతి, మతాలు మనపై రుద్దిన ఆలోచనల నుంచి విముక్తి పొందాలని, నిజమైన స్వేచ్ఛను అన్వేషించాలని కోరుకునే వారికి ఈ పుస్తకం ఒక ఆహ్వానం. యు.జి. స్పష్టమైన, విప్లవాత్మక ఆలోచనలు మీ మనసును కదిలించి, జీవిత సత్యాలను కొత్త కోణంలో చూడమని ఆదేశిస్తాయి. ఈ పుస్తకం చదివిన ప్రతి ఒక్కరూ తమను తాము, తమ చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచాన్ని ప్రశ్నించుకోవడం మొదలుపెడతారు.

ఈ పుస్తకం ఒక సాధారణ ఆధ్యాత్మిక గ్రంథం కాదు. ఇందులో ఉపదేశాలు లేవు, మార్గదర్శకాలు లేవు. ఆశ లేదు, ఓదార్పు లేదు. ఇది అసంతృప్తికరమైన నిజాన్ని చూపించే అద్దం. మనస్సులో ఉండే ప్రశ్నలతో మీకు మీరు ఎదురవ్వాల్సిన అవసరం వస్తుంది. ఆయన రచనా శైలి చాలా స్పష్టంగా, నిస్సంకోచంగా ఉండి, పాఠకుడిని ఎదురెళ్లి నిలబెడుతుంది. మీ అంతరాత్మను కదిలిస్తుంది. మీరు జీవితాన్ని చూసే దృష్టికోణాన్ని పూర్తిగా మారుస్తుంది. జీవితం, దేవుడు, ఆధ్యాత్మికత మొదలైన వాటి పట్ల మీకు పూర్తిగా కొత్త దృక్పథాన్ని అందించే చాలా చిన్న పుస్తకం ఇది. మీరు గాఢంగా నమ్మిన దేవుడు, ఆధ్యాత్మికత గురించి ఉన్న భావనలన్నీ పునాదులతో కూలిపోతాయి. ఆలోచన, గుర్తింపు, ఆధ్యాత్మిక అన్వేషణల గురించి గాఢంగా ఆలోచించే ప్రతి ఒక్కరికీ ఈ పుస్తకం అవశ్య పఠనీయం. మీ మనస్సు సృష్టించే అన్ని ముసుగులను తొలగించి, 'ఉన్నది ఉన్నట్లుగా' అనే నిర్మలమైన అనుభూతికి మిమ్మల్ని పిలుస్తుంది.  

మనుషుల ఆలోచనా విధానాన్నే పునాది నుంచి ఎదుర్కొంటారు. మనస్సు, అహం, ఆధ్యాత్మికత అనే పేరుతో మనం పెంచుకున్న అన్ని నమ్మకాలను యూజీ నిశితంగా, కవిత్వంతో కూడిన శైలిలో ఖండిస్తారు. తూర్పు తత్వశాస్త్రాలను గౌరవిస్తూ కూడా, వాటి మూలాధారాలను ధృడంగా సవాల్ చేస్తారు. ఇది ఒక ఆధునిక రుషిలా, మానసిక నిర్మాణాలతో కలుషితం కాని వాస్తవికతను లోతుగా గ్రహించేలా పాఠకులను మార్గనిర్దేశం చేస్తుంది. ఈ పుస్తకం మీ ముందస్తు అభిప్రాయాలను తొలగించి, ఒక పరివర్తనాత్మక మేధో ప్రయాణాన్ని ప్రారంభించమని మిమ్మల్ని ఆహ్వానిస్తుంది.

ఈ పుస్తకం మీకు జీవితం, దేవుడు, ఆధ్యాత్మికతపై కొత్త దృష్టిని అందిస్తుంది. యూజీ స్పష్టమైన ఆలోచనలు మీ మనసును ఆశ్చర్యపరుస్తాయి. మీకు మీ ప్రశ్నలకు సమాధానాలు లభించకపోతే, ఈ పుస్తకం మీకు అవసరమైన మార్గం.

యూజీ - ఒక అసాధారణ ఆలోచనాపరుడు, ఆధ్యాత్మిక జిజ్ఞాసులకు సవాలు విసిరే విప్లవాత్మక ఆలోచనల సౌరభం. మైండ్ ఈజ్ ఎ మిథ్ అనేది యు.జి.తో అనేకమంది సందర్శకులు జరిపిన సంభాషణల సంకలనం. ఇది మానవ జీవన ప్రయాణాన్ని సరళంగా, నిర్భీతిగా, నిష్కపటంగా ప్రశ్నిస్తుంది. స్వేచ్ఛ, జ్ఞానోదయం, ఆధ్యాత్మికత వంటివి నిజంగా ఉనికిలో ఉన్నాయా?" అని యు.జి. సూటిగా అడుగుతాడు. జ్ఞానోదయం' అనేది మన సంస్కృతి సృష్టించిన మరో భ్రమే. దీన్ని సాధించడానికి మీరు ఏమీ *చేయలేరు* – ఎందుకంటే ఏ పద్ధతులు, గురువులు, ఆలోచనలూ మిమ్మల్ని అక్కడికి చేరవేయలేవు. మనసు, స్వీయం, సమాజం, మతం - ఇవన్నీ మిథ్యలని, మానవ అనుభవం కేవలం ఆలోచనల సౌరభంలో ఆవరించబడిన భ్రమ అని ఆయన వాదిస్తాడు. సంప్రదాయ ఆధ్యాత్మిక భాష లేదా గురుత్వం లేకుండా, యు.జి. తన అనుభవాన్ని శారీరక మార్పుగా వర్ణిస్తూ, ఆలోచనల నిరంతర గొలుసును విచ్ఛిన్నం చేయడం ద్వారా శరీరం సహజ లయలోకి వస్తుందని చెప్పాడు. ఈ సంభాషణలు జిజ్ఞాసువులకు ఆలోచనా గందరగోళాన్ని, సంశయవాదులకు స్పష్టతను, సత్యాన్వేషకులకు ఒక సవాల్‌ను అందిస్తాయి. యు.జి. ఏ గురువూ కాదు, ఏ బోధనా అందించడు - కేవలం మీ ఆలోచనలను కదిలించే సత్యాన్ని ముందుంచుతాడు. 

సరళమైన, స్పష్టమైన భాషలో వచ్చిన ఈ పుస్తకం, ఆధ్యాత్మికత, తత్వశాస్త్రం, లేదా మానవ ఉనికి గురించి ఆలోచించే ప్రతి ఒక్కరికీ తప్పక చదవాల్సిన రచన. ఇది మీ నమ్మకాలను పునర్విచారణ చేయమని ఆహ్వానిస్తుంది - కానీ, యు.జి. హెచ్చరిస్తాడు, ఆ ప్రయత్నం కూడా వ్యర్థమేనని! ఆధ్యాత్మిక పద్ధతులు, గురువులు, భావనలు, సంస్థలు విస్తృతంగా ఉన్న ఈ ప్రపంచంలో, యు.జి. కృష్ణమూర్తి వాటన్నింటినీ తిరస్కరించడంలో దాదాపు ఒంటరిగా నిలుస్తాడు.

ఈ పుస్తకం ఫిలాసఫీ, సైకాలజీ, ఆధ్యాత్మిక చర్చల మధ్య తచ్చాడుతూ, మనస్సు సంకుచిత పరిధులకు మించిన అవగాహనను మేల్కొలపడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. యూజీ విప్లవాత్మక ఆలోచనలతో నిమగ్నమవడం ద్వారా, పాఠకులు వాస్తవికతతో ప్రత్యక్ష సంబంధాన్ని పెంపొందించుకోవడానికి ప్రోత్సాహం పొందుతారు.

చివరగా, మీ గురువులు మీ ప్రశ్నలకు సమాధానాలు ఇవ్వనట్లయితే, మీరు చూడాల్సిన ప్రదేశం ఇదే. సమాధానాల కోసం కాదు, ప్రశ్నల విచ్ఛిన్నం కోసం.

ఇది నిజంగా ఒక అద్భుత కళాఖండం!

ఈ పుస్తకం మీరు హృదయపూర్వకంగా పట్టుకున్న నమ్మకాలన్నింటినీ చెల్లాచెదురు చేస్తుంది. ఈ పుస్తకం చదివిన తర్వాత ఇది మీలోతును కదిలిస్తుంది. మనకు మనమే మిగిలేలా చేసే ఈ రచన, ఓ ఆధ్యాత్మిక తుపానులాంటి అనుభూతిని మిగులుస్తుంది.

యు.జి. కృష్ణమూర్తి జీవితం కూడా ఈ పుస్తకం లాంటిదే—సంప్రదాయాలను ధిక్కరించే, స్వతంత్ర ఆలోచనలతో నిండినది. జిడ్డు కృష్ణమూర్తి అభిమానిగా ఉన్న ఆయన, తన స్వంత ఆధ్యాత్మిక మేల్కొలుపుతో సాంప్రదాయ బోధనలను విడనాడి, సత్యాన్ని తన స్వంత అనుభవంలో వెతికాడు. ఈ పుస్తకం ఆయన జీవిత ప్రయాణం, తాత్విక ఆలోచనల సారాంశం. ఇది సామాన్యమైన ఆధ్యాత్మిక గ్రంథం కాదు—ఇది మీ నమ్మకాలను పునఃపరిశీలించేలా చేసే ఒక సవాలు.

ఆధ్యాత్మికత, తత్వశాస్త్రం, స్వీయ అన్వేషణపై ఆసక్తి ఉన్నవారికి ఈ పుస్తకం ఒక విలువైన ఆస్తి. సాంప్రదాయ బోధనలకు లొంగని, సత్యాన్ని నేరుగా అనుభవించాలనుకునే వారికి ఈ గ్రంథం ఒక స్ఫూర్తిదాయక ప్రయాణం. మీరు సాంప్రదాయ ఆధ్యాత్మికతలో ఓదార్పును కోరుకుంటే ఈ పుస్తకం మీకు కాదు, కానీ సత్యం కోసం ధైర్యంగా అడుగులు వేయాలనుకుంటే, ‘మైండ్ ఈస్ మిత్’ మీకు సరైన సహచరం.

--------------

*యు.జి.కృష్ణమూర్తి భావనలను తెలుగులో తెలుసుకుందామని ఆశక్తి ఉన్నవారు నా బ్లాగు 

 ugtelugu.blogspot.com (అచింతనాపరుడు) నుంచి తెలుసుకోవచ్చు 

సమాజం, సంస్కృతి, జీవితం, పేదరికం, మానవ సంబంధాలు, దేహం, ఇంద్రియాలు, సహజస్థితి, ఆహారపు అలవాట్లు, చైతన్యం, దేవుడు, మతం, ఆధ్యాత్మికత, ఆధ్యాత్మిక గురువులు, గతం, వర్తమానం, దాతృత్వం, మనస్సు, ఆలోచన, కవులు, రచయితలు, కళాకారులు..ఇలా భిన్న అంశాలపై యూజీ ఏం చెబుతాడు? అని రేఖా మాత్రంగానైనా తెలుసుకోవడానికి ఈ బ్లాగును దర్శించవచ్చు

—----------------------

.

వ్యాపార సంబంధాలూ

 ప్ర: "నువ్వు నాకిదిస్తే, నేనిదిస్తా" అనే అర్థంలో మానవ సంబంధాలు ఒక రకమైన వ్యాపార సంబంధాలుగా మారాయి. 

UG: అవును. అది వాస్తవం.దీనిని అంగీకరించడానికి ఇష్టపడం. ఎందుకంటే మానవ సంబంధాలు ఏదో అద్భుతం, అసాధారణమైనవి అంటే భ్రమను ఇది నాశనం చేస్తుంది. అన్ని సంబంధాలు "ఈ సంబంధం నుంచి నేను ఏమి పొందగలను?" అనే పునాధిపైనే నిర్మితమయ్యాయని అంగీకరించేంత నిజాయితీపరులం, మర్యాదస్తులం కాము. ఇది పరస్పర ఓదార్పు తప్ప మరొకటి కాదు.

Q: Human relationships have become a kind of commercial exchange in the sense of "If you give me something, I will give you something". 

UG: Yes. That's a fact. We do not want to accept it because it destroys the myth that human relationships are something marvelous or extraordinary. We are not honest, decorous and decent enough to admit that all relationships are built on the foundation of "What do I get out of this relationship?". It is nothing but mutual gratification. 

‘ది బయాలజీ ఆఫ్ ఎన్‌లైటెన్‌మెంట్ 2 ” అనే

 యు.జి.కృష్ణమూర్తిని గురించి తెలుసుకుందామనుకునే వారికి ‘ది బయాలజీ ఆఫ్ ఎన్‌లైటెన్‌మెంట్ ” అనే పుస్తకం ప్రధానమైనది. యు.జి. ప్రసంగాలు, సంభాషణలతో కూడిన 200 గంటల టేపులు, రికార్డింగుల సమాహారం ఈ పుస్తకం. బెంగళూరులో 30 ఏళ్లకు పైగా అనుభవం ఉన్న ఆంగ్ల భాష ఆచార్యులు ముకుందరావు సంపాదకత్వంలో ఈ గ్రంథం వెలువడింది. చాలా ఆసక్తికరమైన దృష్టికోణాన్ని ఇస్తుంది. ఈ పుస్తకంలో మనం ఆధునిక జ్ఞాని యు.జి. కృష్ణమూర్తిని కలుస్తాం. జీవితం, వాస్తవికత గురించి స్పష్టంగా, సూటిగా మాట్లాడే ఆయన స్వరాన్ని వింటాం. శరీరం అంటే ఏమిటి, మనస్సు అంటే ఏమిటి? ఆత్మ అనేది ఉందా? దేవుడు, పరలోకం వంటివి వాస్తవమేనా? జ్ఞానోదయం అంటే ఏమిటి? మరణానంతర జీవితం ఉందా?.. ఇవే కాదు, రాజకీయాలు, మతాలు, మానవ సంబంధాలు, ప్రేమలు, ఆహారం, ఆరోగ్యం రుచులు, అభిరుచులు ఇలా ఎన్నో ప్రాథమికమైన ప్రశ్నలకు ఇంత సరళంగా, నిజాయితీగా, సూటిగా, స్పష్టంగా, ధైర్యంగా ఎన్నడూ చర్చించని అంశాలను మనం చూస్తాం. ఈ పుస్తకంలో 1967-71 మధ్య కాలంలో యు.జి.తన స్నేహితులతో జరిగిన ఈ అప్రచురిత సంభాషణలలో, తన సత్యాన్వేషణ గురించి, 1967లో తన శరీరంలో జరిగిన తీవ్రమైన జీవసంబంధమైన మార్పుల గురించి వివరంగా చెబుతారు. దీనిని జ్ఞానోదయం అనడం కంటే సహజ స్థితి అని పిలవడానికి ఆయన ఇష్టపడతారు. ఈ మార్పు మనస్సులో కాదు, మానవ శరీర నిర్మాణంలోనే జరిగిందని ఆయన స్పష్టంగా చెబుతారు. బుద్ధుడు, యేసు, ఆధునిక కాలంలో శ్రీ రమణ మహర్షి వంటి జ్ఞానులు చేరిన సహజ స్థితి ఇదే అనే అభిప్రాయం ఉంది. యు.జి. మాత్రం మోక్షం అనేది ఎటువంటి ఆధ్యాత్మిక సాధన కాదని, అది పూర్తిగా శరీర సంబంధమైన సహజ స్థితి అంటారు. మోక్షం అనేది ఒక ప్రత్యేక లక్ష్యం కాదు, మనపై పడిన సాంస్కృతిక ప్రభావాలు, మానసిక ఊహలు తొలగిపోతే సహజంగా కలిగే స్థితి. ఇది శరీరంలో జరిగే ప్రక్రియ మాత్రమే, మనస్సుతో సంబంధం లేదు. అతి సామాన్యులలో కూడా ఈ స్థితి ఉంటుందన్నారు. ఆలోచనల కలయక, కొనసాగింపునకు బ్రేక్ పడతే మనమందరం సహజంగా ఇదే స్థితిలో ఉంటామని యు.జి. నిరంతరం గుర్తు చేస్తుంటారు. చాలా మంది యూ.జి.ని జ్ఞానోదయమైనవారిలో ఒకరుగా చూస్తూ, ఆయనను గొప్ప ఆధ్యాత్మికుడిగా కీర్తించాలనుకున్నారు. కానీ తాను కేవలం “ప్రాకృతిక స్థితి”లో ఉన్నవాడినని చెప్పారు. ఆయన దృష్టిలో, జ్ఞానోదయమనే పేరుతో మనుషులు కల్పించుకునే తర్కహీనమైన భావనలు, ఆధ్యాత్మిక ఆలోచనలు – ఇవే అసలైన ఆటంకాలు అంటారు. జ్ఞానోదయంపై (ఎన్‌లైటెన్‌మెంట్) ప్రత్యేక దృక్కోణాన్ని అందించారు. తాను "‘అతార్కిక (Unrational)" అని చెప్పుకోవడాన్ని ఇష్టపడేవారు. ఎందుకంటే జ్ఞానోదయం గురించిన ప్రశ్నలకు సమాధానం ఇవ్వడానికి తార్కికతను ఉపయోగించడం అనే ఆలోచనను ఆయన పూర్తిగా తిరస్కరించారు. అంతిమ సత్యాన్ని అన్వేషించడం అనే భావన అసంబద్ధం. అర్థం లేని పని. లోకంలో జరిగే ప్రతిదీ కేవలం జరుగిపోతూ ఉంది. దాని వెనుక దైవిక జోక్యాలు లేదా ఆధ్యాత్మిక, రహస్యమైన సంబంధాలు ఏమీ లేవు అంటారు. ఆధ్యాత్మిక అన్వేషణను వదిలేసి, ప్రత్యక్ష అనుభవం, సహజ స్థితిని అంగీకరించే జీవనశైలిని యు.జి. కృష్ణమూర్తి ప్రోత్సహించారు. సంప్రదాయ ఆధ్యాత్మికతకు విరుద్ధంగా, ఆయన మరింత వాస్తవపరమైన, ఆచరణాత్మకమైన దృక్పథాన్ని సూచించారు.

*మొదట జిడ్డు కృష్ణమూర్తి వీరాభిమాని అయిన రచయిత ముకుందరావు స్పందన

'యు.జి. కృష్ణమూర్తితో మొదటి సమావేశం నన్ను కుదిపేసింది. పూర్తిగా కుదేలయ్యాను. జె.కె ‘మార్గం లేని మార్గం’ నాలో ఒక మార్గంగా రూపాంతరం చెందిందని నేను గ్రహించాను. అది నిజంగా నిరాశాజనకంగా అనిపించింది. సత్యం కోసం వెతకడం అర్థరహితంగా, వ్యర్థంగా అనిపించింది, ఎందుకంటే ఏ లక్ష్యాన్ని చేరుకోవడానికి చేసే ప్రయత్నాలు ఆ లక్ష్యం నుంచి మరింత దూరం చేస్తాయి. యు.జి. చెప్పినట్లు, ఇది కుక్క, దాని ఎముక కథ లాంటిది. ఆకలితో ఉన్న కుక్క ఒక ఎండిన, కండలేని ఎముకను కొరుకుతుంది. అలా చేయడం వల్ల దాని చిగుళ్ళు గాయపడి రక్తం కారుతుంది. కానీ ఆ కుక్క, తాను రుచి చూస్తున్న రక్తం తన నుంచి కాదని, ఎముక నుంచి వస్తుందని భావించి పరవశిస్తుంది. విషయం చాలా స్పష్టంగా ఉంది. సమస్య ఏంటంటే — సమాధానమే సమస్యగా మారిపోయింది! ప్రశ్నలోనే సమాధానం దాగి ఉంది. ఆ ప్రశ్నే ‘నేను’! అంటారు యు.జి.

జె. కృష్ణమూర్తి నా ఆధ్యాత్మిక అన్వేషణను, మోక్షం పొందే ఆశను చిదిమేస్తే, యూ.జీ. అంతకన్నా తీవ్రంగా, నేను ఇప్పటికీ ఏదో ఆశతో కొనసాగిస్తున్న ఆ అన్వేషణకి మౌలికంగా పునాదినే కూల్చేశాడు. ఇక దానికి ఏర్థం లేకపోయింది. అంతా వ్యర్థంగా అనిపించింది. ఈ వెతకటం, ఈ తపన—గడ్డి వాములో సూదిని వెతకడంలా? లేక చీకటి గదిలో నలుపు పిల్లిని వెతకడంలా? మరి సొంత నీడ వెంబడించడంలా? ఇది కేవలం నిరుపయోగంగా లేదా నిస్సారంగా అనిపించింది. హానికరం కూడా అనిపించింది.

నిజం చెప్పాలంటే డెబ్బైలో నేను మొదటిసారి యూజీని విన్నప్పుడు చాలా కోల్పోయాను. అప్పుడు జేకేనే అంతిమం, సంపూర్ణ మైన ధార్మికం(extreme soirituvality ), దాన్నిదాటి ఎవరూ వెళ్ళలేరు`.అనేభావనతో ఉన్నాను. మళ్లీ యూజీని(రెండోకృష్ణమూర్తిని) కలిసినపుడు అతను జేకే చెప్పింది మొత్తం`రొమాంటిక్ హగ్వాష్`, కేవలం కల్తీలేని కల్పన(అన్ఆడాల్ట్రేటెడ్ ఫాంటసి),అంతకుమించి ఏమీ లేదు ` అనికొట్టేయడం నన్ను దిగ్బ్రమకు, అత్యంత భయానికి గురిచేసింది. నాతల మండుతున్నట్టు, మొత్తందేహం నిప్పుల కొలిమిలో ఉన్న అను భూతిని జేకే కలుగ జేస్తే .యూజీనా తలనే మాయంచేసినట్టు, ఏ మాత్రం పసలేని ఆలోచనా పరుడిగా, ఒక జీరో ననే భావనను కలిగించాడు' అని ముకుందరావు తనపై య.జి.ప్రభావాన్ని వివరించారు.

                

మహేష్ భట్ స్పందన                                                 

'ది బయాలజీ ఆఫ్ ఎన్‌లైటెన్‌మెంట్' ఆవిష్కరణ సందర్బంగా ప్రముఖ సినీదర్శకుడు, నిర్మాత మహేష్ భట్ స్పందన..

"నా గురువు కోసం కాపలాగా ఉండటంలో, నేను ఇప్పటికే నా జీవితంలో అత్యంత ముఖ్యమైన పాత్రను పోషించాను. యు.జి. వంటి వ్యక్తి జీవితానికి పూర్తి విరామం లేదా ముగింపు ఉండదని నేను నమ్ముతాను. అందుకే నాకు వీడ్కోలు అనే భావన రాలేదు. నా గురువు నాకు వీడ్కోలు చెప్పకుండానే వెళ్లిపోయారు," అని భావోద్వేగంతో చెప్పారు’ మహేష్ భట్

విపత్తు’ తరువాత మొదటి, చివరి పబ్లిక్ టాక్!

 యూజీ కృష్ణమూర్తి స్థితిని తెలిపే కీలక సంభాషణ

‘విపత్తు’ తరువాత మొదటి, చివరి పబ్లిక్ టాక్!

(యూజీ మాటలు నేరుగా వినేందుకు వీడియో లింకు, ఆంగ్లంలో ప్రచురితమైన ప్రసంగ పాఠం కూడా మరోలింక్ కింద ఇచ్చాను.. ఆసక్తి ఉన్నవారి కోసం. )

1972లో బెంగళూరులోని ఇండియన్ ఇన్‌స్టిట్యూట్ ఆఫ్ వరల్డ్ కల్చర్‌లో ‘విపత్తు’ తర్వాత జరిగిన మొదటి చివరి సభలో యు.జి. కృష్ణమూర్తి మాటల ప్రవాహం ఇలా సాగింది…

“ముందుగా ఈ అవకాశం ఇచ్చిన ఇండియన్ ఇన్‌స్టిట్యూట్ ఆఫ్ వరల్డ్ కల్చర్ అధికారులకు నా ధన్యవాదాలు. మిస్టర్ వెంకటరామయ్య ఆహ్వానాన్ని నేను స్వీకరించడానికి సంకోచించాను. కానీ, ఏదో విధంగా నేను ఈ సభలో మాట్లాడేందుకు ఒప్పించబడ్డాను. మిస్టర్ కొఠారి చెప్పినట్లు, నాకు మాట్లాడటం అస్సలు ఇష్టం లేదు. మీకు ప్రసంగాలు, ఉపన్యాసాలు, చర్చలు, సంభాషణలు వినడం చాలా ఇష్టం అనిపిస్తుంది. కానీ, మీరు ఎప్పుడైనా గ్రహించారా, మీరు ఎవరినీ లేదా ఏదీ నిజంగా వినరు. మీరు ఎప్పుడూ మీ మనసులోని ఆలోచనలనే వింటారు. నాకు ఏమి చెప్పాలో, మీరు ఏమి వినాలనుకుంటున్నారో, నేను ఏమి చేయాలని ఆశిస్తున్నారో తెలియదు. ఇది ఒక చర్చ లేదా సంభాషణగా ఉండాలి ఉంటారు. కానీ నేను తరచూ చెప్పేది ఏమిటంటే - సంభాషణ అనేది సాధ్యపడేది కాదు. అవసరం కూడా లేదు. ఇది మీకు విచిత్రంగా అనిపించవచ్చు. అయినా ఇది నిజమే.

మీరు అనుమతిస్తే, కొన్ని మాటలతో ఈ చర్చను ప్రారంభిస్తాను. ఈ సందర్భంలో నేను "తెలియని స్థితి" గురించి కొన్ని మాటలు చెబుతున్నాను. ‘తెలియని స్థితి’ గురించి ఎవరు ఏమి చెప్పగలరు? అయినా మాటలు ఉపయోగించ తప్పదు. మాటలతో ఎలా చెబితే భావనలలో పడకుండా చెప్పగలమో చూడాలి. ఇది సాధ్యమే. కానీ ఇది - ‘నిర్మౌలిక భావన (non-verbal conceptualization)’ కాదు. అటువంటి మాటే తప్పు - అటువంటి స్థితి అస్సలు ఉండదు.

ఈ "తెలియని స్థితి" నా ప్రత్యేకమైన స్థితి కాదు. ఇది ప్రతి ఒక్కరి సహజ స్థితి. దీన్ని నేను "సహజ స్థితి" అని పిలుస్తాను. ఇది దేవుడు గ్రహించిన మనిషి స్థితి కాదు, ఆత్మసాక్షాత్కార స్థితి కాదు. పవిత్రమైన స్థితి కూడా కాదు. ఇది మీలో ప్రతి ఒక్కరి స్థితి. అందరి సహజ స్థితి. కానీ, మీరు ముక్తి, స్వేచ్ఛ, మోక్షం-ఏ పదం వాడినా-ఏదో స్థితి కోసం, ఎప్పుడూ ఎవరి వైపో చూస్తున్నారు. అందుకే మీరు దారి తప్పుతున్నారు. కాని ఆలోచనలు, పరిమితులను ఎలా అర్థం చేసుకోవాలి? మనకు ఉన్న ఏకైక సాధనం ఆలోచనే. కానీ, ఆలోచన అంటే ఏమిటి? ఎన్నో నిర్వచనాలను ఇవ్వవచ్చు. ఆలోచన అంటే పదార్థం, కంపనం. మనం అంతా ఆలోచన గోళం లోనే ఉన్నాం. ఈ మానవ శరీరం ఒక విద్యుదైస్కాంత క్షేత్రం (ఎలక్ట్రో-మాగ్నెటిక్ ఫీల్డ్). ఇది మన సంస్కృతి ఫలితంగా ఏర్పడిందే. దీనిని మీరు అంగీకరించకపోవచ్చు, కానీ సహజ స్థితిలో ఉండాలంటే, మానవుడు ఇప్పటివరకు ఆలోచించిన, నమ్మిన ప్రతిదీ పక్కన పెట్టాలి. అంటే, మీరు పెరిగిన సంస్కృతిని వదిలేయాలి. ఇది సాధ్యమేనా?. సాధ్యమే. కానీ చాలా కష్టం. ఎందుకంటే మీరు ఆ సంస్కృతిలోంచే పుట్టారు. మీరు దానికే ప్రతిరూపం. మీరు ఆ సంస్కృతి నుంచి మిమ్మల్ని మీరు వేరు చేసుకోలేరు. అయినప్పటికీ, ఈ సంస్కృతే మీ సహజ స్థితికి అడ్డంకిగా ఉంది.

ఈ ‘సహజ స్థితి’ని మాటల ద్వారా సంగ్రహించి, బంధించి, వ్యక్తీకరించడం సాధ్యమా? కాదు. ఇది మీ అవగాహన స్థితిలో ఉండే విషయం కాదు. ఇది ఎప్పటికీ మీ చైతన్యంలో భాగం కాలేదు. అయితే, నేను ఈ ‘తెలియని స్థితి’ గురించి ఎందుకు మాట్లాడుతున్నాను? ఆచరణాత్మకంగా చెప్పాలంటే, ఇది ఏమాత్రం ఉనికిలో లేదు. ఇక్కడ, ‘స్పృహ’ అనే పదాన్ని నేను ఏ అర్థంలో ఉపయోగిస్తున్నానో వివరించాలి. మీరు, నేను ఈ పదాన్ని వేర్వేరు అర్థాలలో ఉపయోగిస్తామేమో - నాకు తెలియదు. ఒక వస్తువును మీరు ఎప్పుడు చైతన్యంతో గ్రహిస్తారు? మీ ముందు ఉన్నదానికీ, మీ లోపల ఉండాలనుకునే ఆలోచనకూ మధ్య ఆలోచన వచ్చినప్పుడే. అదే చైతన్యం. కాబట్టి, మీ చుట్టూ ఉన్న వస్తువుల గురించి లేదా వ్యక్తుల గురించి అవగాహన కలిగేందుకు ఆలోచన తప్పనిసరి అవసరం. లేకపోతే, మీరు ఏదీ గ్రహించరు. అదే సమయంలో మీరు అచేతనలో కూడా ఉండరు. కానీ, ఒక స్థితి ఉంది - అది చేతన కాదు, అచేతన కాదు. ఆ ‘చేతన’ తన స్వంత మార్గంలో తనదైన రీతిలో వ్యక్తమవుతుంది. కానీ ఈ వ్యక్తీకరణకు అడ్డంకిగా ఉండేది ఆలోచనల కదలికే. 

ఈ ఆలోచన గురించి ఎవరైనా ఏమి చేయగలరు? ఈ ఆలోచనకు లక్షల సంవత్సరాల నుంచి వస్తున్న శక్తివంతమైన గతి ఉంది. నేను దాని గురించి ఏమైనా చేయగలనా? దాన్ని ఆపగలనా? దాన్ని రూపొందించగలనా? దానికి ఆకారం ఇవ్వగలనా? దాని గురించి ఏమైనా చేయగలనా? కానీ, మన సంస్కృతి, నాగరికత, విద్య-ఇవన్నీ ఆ సాధనాన్ని మన ప్రయోజనాల కోసం ఉపయోగించిల్సిందిగా బలవంతం చేశాయి. కాబట్టి ఈ సాధనాన్ని దాని స్వభావాన్ని అర్థం చేసుకోవడానికి ఉపయోగించగలమా? అది సాధ్యం కాదు. అయినప్పటికీ, ఈ ఆలోచన కదలిక విస్తృత స్వభావాన్ని మీరు చూసినప్పుడు, దాని గురించి మీరు ఏమీ చేయలేరని తెలిసినప్పుడు, అది సహజంగా నెమ్మదించి, తన సహజ రీతిలో కొనసాగుతుంది.

నేను ఇలా చెప్పినప్పుడు, భారతదేశంలో కొందరు మాట్లాడే ‘ఆలోచన రహిత స్థితి’ లేదా ‘ధ్యాన స్థితి’ గురించి నేను సూచించడం లేదు. నిజానికి అలాంటి ‘ఆలోచన రహిత స్థితి’ . మీరు పూర్తిగా ఆలోచన రహితంగా మారిపోవడం అంటే, ఒక ‘మృత శరీరం’ అవ్వడం లాంటిది. ఈ రెండు పదాలను ఉపయోగిస్తాను – 'నిర్జీవ శవం'. లేకపోతే, ఆలోచనలు ఉంటాయి. అవి ఎప్పుడూ ఉంటాయి. ఆలోచన రహిత స్థితిలోకి వెళ్తారని మత గురువులు చెప్పడం మనల్ని మోసం చేయడమే. వారు హామీ ఇస్తారు. ఆలోచనలేని ఆ స్థితిలో (, మౌన స్థితి, ప్రశాంత స్థితి లేదా ‘నిశ్శబ్ద మనసు’ అని రకరకాల పదాలతో ఈ స్థితిని పిలుస్తారు) ‘ఆనందం’, 'పరమానందం’‘పవిత్రత’, ‘ప్రేమ’, ‘మత ఆనందం’ లభిస్తాయని హామీ ఇస్తారు. ఇవన్నీ అసంబద్ధం. ఎందుకంటే, ఆనంద స్థితి అనేది ఉంటే, అది ఎప్పటికీ మీ చేతనలో భాగం కాదు. కాబట్టి, ఈ ఆనంద స్థితుల గురించిన ఆలోచనలు, భావనలు, సిద్ధాంతాలను—ఈ సమస్త అసంబద్ధాన్ని—పూర్తిగా విసిరేయండి. అయితే, ఇప్పుడు ఏమి చేయాలి? ఎవరైనా మీకు సహాయం చేయగలరా? ఎటువంటి బాహ్య శక్తులు మీకు సహాయం చేయలేవు. అంటే, మొదట చెప్పినట్లు, ఇప్పటివరకు మానవుడు ఆలోచించిన, అనుభవించిన ప్రతిదాన్ని పూర్తిగా తిరస్కరించాలి. మీ స్పృహలో ఏ రూపంలోనైనా, ఏ విధంగానైనా, జ్ఞానం ఏ చిన్న జాడైనా ఉన్నంత వరకు, మీరు విభజన స్థితిలోనే జీవిస్తారు.

యు.జి.: అతను [మిస్టర్ కొఠారి] చెప్పినట్టు నేను ‘తెలియని స్థితి’లోకి వచ్చాను. నేను దాన్ని ‘విపత్తు’ (Calamity) అని పిలుస్తాను. ఏమి జరిగింది? నాకు తెలియదు. అకస్మాత్తుగా ఆలోచనలు తన సహజ స్థితిలోకి వచ్చాయి. ఆలోచనల కొనసాగింపు (నిరంతరత్వం) ఆగిపోయింది. కాబట్టి, నేను ఇప్పుడు మాట్లాడుతున్నది నా ఆలోచనల ఫలితంగా కాదు. నా లోపలి ఆలోచన నిర్మాణం దీనిని సృష్టించలేదు. ఇది ఎలాంటి తార్కిక నిర్ణయం ద్వారా వచ్చిన విషయం కాదు. ఇది ‘ఏమి జరుగుతుందో తెలియని’ స్థితిలో ఉండే ఒక వ్యక్తిత్వపు ప్రత్యక్ష వ్యక్తీకరణ మాత్రమే. అక్కడ నాకు ఏమి జరుగుతుందో తెలియదు. ఈ జీవి (living organism) ఎలా పనిచేస్తుందో కూడా నాకు తెలియదు. [మిస్టర్ కొఠారి] ప్రస్తావించినట్లు, ఇది స్వచ్ఛమైన, సాధారణ భౌతిక, శరీరక ఉనికి స్థితి. దీనికి మతపరమైన అంతర్లీన, లేదా బాహ్య అర్థాలు లేవు. ఎటువంటి ఆధ్యాత్మిక ఛాయలు లేవు. అదే సమయంలో ఇది అసాధారణమైన విషయం. శతాబ్దాల మానవ పరిణామం ఫలితమైన అసాధారణ తెలివిని తనను తాను వ్యక్తం చేసుకోగలుగుతుంది. మనకు సమస్యలు సృష్టించకుండా ఏ సమస్యనైనా, ఏ పరిస్థితినైనా ఎదుర్కోగలదు.

ప్రశ్న: నీ మాటలను అడ్డగించవచ్చా? నీ చుట్టూ ఉన్న వ్యక్తులు నాకు చెప్పారు. ఈ విపత్తు సంభవించినప్పుడు, నీవు సాధారణ వస్తువులను కూడా గుర్తించలేకపోయావు. నీ ముందు పుష్పం, మరోటో ఉన్నప్పటికీ నీవు నవజాత శిశువులా అది ఏమిటి అని ప్రతి దాన్నిఅడుగుతుండేవారట. అంటే విపత్తు జరిగినపుడు గుర్తింపు అన్నది పూర్తిగా పోయిందా?

యు.జి.: అప్పుడే కాదు, ఇప్పుడు కూడా నేను చెప్పినట్లు, ఇది ‘తెలియని స్థితి’. జ్ఞాపకశక్తి నేపథ్యంలో ఉన్నందున, దానికి అవసరమైనపుడు (డిమాండ్ ఉన్నప్పుడు) అది పనిచేయడం ప్రారంభిస్తుంది. ఆ అవసరం బయటి నుంచి సృష్టించబడుతుంది. ఎందుకంటే ఇక్కడ ఎటువంటి అస్థిత్వం లేదు. ‘నేను’ లేను. కేంద్రం లేదు. అదే సమయంలో ఇక్కడ ఎటువంటి సమన్వయకర్త లేడు. నీవు దాన్ని ఒప్పుకోకపోవచ్చు. నమ్మకపోవచ్చు. కాని అదే వాస్తవం. ఆలోచనలు, భావనల సమగ్రత, సముదాయం ఇక్కడ లేదు. 

ఈ మానవ శరీరం బాహ్య ప్రేరణలకు స్పందిస్తుంది. వేలకొద్దీ, బహుశా కోట్లకొద్దీ సంవేదనలు ఈ శరీరంపై దాడి చేస్తున్నాయి. ఇక్కడ ఎటువంటి కేంద్రం, మనసు లేనందున ఏమి జరుగుతుంది? బాహ్య ప్రేరణలకు లేదా ఉద్దీపనలకు, సవాళ్లకు ఈ శరీరం సహజంగా ప్రతిస్పందిస్తుంది. ఈ సంవేదనలను గత అనుభవాలతో అన్వయించేందుకు ఇక్కడ ఎవ్వరూ లేరు. కాని చుట్టూ ఉన్న విషయాలతో ప్రత్యక్ష సంబంధం ఉంది. ప్రస్తుతంతో నేరుగా జీవించడం ఉంది. 

ఉదాహరణకు మీరు ఒక పువ్వు ని చూస్తే అది పువ్వు అని తెలుసుకోవడం లేదు. కానీ ఎవరైనా ఇదేమిటి అని అడిగితే నేపథ్యంలో ఉన్న సమాచారం అది ‘గులాబీ పువ్వు’ అని స్పందింస్తుంది. అది లోపల నుంచి కాదు బాహ్య ప్రేరణ వలన జరుగుతుంది. ఈ చర్య ఎప్పుడూ శరీరం వెలుపల జరుగుతుంది. లోపల కాదు.

ఈ ‘తెలియని స్థితి’కి బ్రహ్మం, నిర్గుణ బ్రహ్మం, లేదా సగుణ బ్రహ్మం వంటి ఆధ్యాత్మిక భావనలతో సంబంధం లేదు. ఈ ‘తెలియని స్థితి’ నీ చుట్టూ ఉన్న వస్తువులతో నేరుగా జీవించే స్థితి. నీవు ఒక పుష్పాన్ని చూస్తూ ఉండవచ్చు. ఇది వెర్రి స్థితి అని నీవు అనుకోవచ్చు. కాని అది సహజ స్థితి. నీవు ఏమి చూస్తున్నావో నీకు తెలియదు. కానీ అది అవసరమైనప్పుడు-ఆ అవసరం ఎప్పుడూ బయటి నుంచి వస్తుంది, “ఇది ఏమిటి?” అని అడిగినప్పుడు, ఈ జీవిలో దాగి ఉన్న జ్ఞానం, సమాచారం బయటకు వచ్చి, అది గులాబీ, ఇది మైక్రోఫోన్, అది మనిషి, ఇది స్త్రీ అని చెప్తుంది. ఈ స్పందన లోపలి నుంచి గాకుండా బయిట పరిస్థితుల వల్ల స్పురిస్తుంది. 

యు.జి.: ఈ సంవేదనలు ఎప్పుడూ ఈ జీవిని తాకుతున్నాయని లేదా దాడి చేస్తున్నాయని నాకు ఎలా తెలుసు? ఎందుకంటే ఒక ‘చేతన’ ఉంది. అది తనను తాను గుర్తిస్తుంది. ఇక్కడ ఏ వ్యక్తీ లేరు. ఏ ‘నేను’ లేరు. ఏమి జరుగుతుందో గుర్తించేవాడు ఎవడూ లేడు. ఈ జీవన స్థితి (living organism) తన సొంత రీతిలో, సహజమైన మార్గంలో పనిచేస్తుంది. 

మిస్టర్ కొఠారి: యు.జి., నాకు అనిపించేది ఏమిటంటే, ఈ స్థితిని నిర్గుణ బ్రహ్మం, ఆత్మన్,‘భూమ’ (పరిపూర్ణత) అకాల్ (కాలాతీత) అనే పదాలతో పిలుస్తారు. మరొకరు ‘తెలియనిది’ అంటారు, మరో వ్యక్తి వేరేదో చెప్తాడు—అందరూ దీనిని వర్ణించలేమని, “నేతి, నేతి” అని చెప్తారు. అంటే, “ఇది కాదు, ఇది కాదు” అంటారు. అసలు అది చెప్పలేనిదని అందరూ చెబుతారు. బహుశా వారు మీరు చెప్పే సంపూర్ణతనే సూచిస్తున్నారేమో. నా అవగాహన ప్రకారం, బ్రహ్మం అంటే ‘సమగ్రత’. ఈ స్థితిని ఆ పదాలతో అనువదిస్తే, బహుశా ఇదే బ్రహ్మం స్థితి కావచ్చు. ఆలోచనలు మాత్రం మనల్ని ‘అల్ప’ గా (పరిమితం) ఉంచుతాయి. ‘భూమ’ను (పరిపూర్ణతను) పరిమితం చేస్తాయి. ఆ పరిమితి వల్లనే మనలో వ్యక్తిత్వం ఏర్పడుతోంది. నేను తప్పుగా అర్థం చేసుకోవచ్చు — కానీ కొత్త తరం వ్యక్తులకు పాత పదాలు తెలియకపోవచ్చు. అందుకే మీరు కొత్త పదాలు ఉపయోగిస్తున్నారు. ఈ స్థితిలోకి వచ్చిన ప్రతి గురువు, ప్రతి వ్యక్తి, తమ నేపథ్యం ప్రకారం వేరే పదం, వేరే పదబంధాన్ని ఉపయోగించారు. కానీ వ్యక్తిగతంగా, నీవు చెప్పేది అదే అని నేను భావిస్తున్నాను. ఇది నీవు చెప్పేదానికి ఒక వ్యాఖ్యానం.

యు.జి.: నేను ఏమి చెప్పాలని మీరు కోరుకుంటున్నారు? [నవ్వు]. 

వారికి ఏమి ఉందో అర్థమైతే, వారు ఇక్కడ ఉండేవారు కాదు. వారు ఎవరి దగ్గరికీ వెళ్ళేవారు కాదు. వారు ఈ ప్రశ్నలను అస్సలు అడిగేవారు కాదు. నేను చెప్పేదాన్ని వారు వారి ప్రత్యేక అభిరుచి లేదా వారి ప్రత్యేక నేపథ్యం పరంగా అనువదిస్తే, అది వారి విషాదం; అది వారి దుఃఖం అవుతుంది. అది వారికి ఎప్పటికీ సహాయపడదు. ఇది నా ప్రశ్న. అది మీకు సహాయపడిందా? మీరు ఈ పదబంధాల్లో ఎందుకు ఇరుక్కుపోతున్నారు? ఇవి కేవలం పదాలే. ఒకసారి మీరు గ్రహించినప్పుడు, ఒకసారి ఇది అర్థమైనప్పుడు — ఈ యంత్రాంగం ఎలా పనిచేస్తోంది, ఎంత స్వయంచాలకంగా ఉంది, ఎంత యాంత్రికంగా ఉందో అర్థం చేసుకుంటే ఈ పదబంధాలన్నింటికీ అసలు అర్థం లేదని మీరు గ్రహిస్తారు.

నేను ఈ పదబంధాలను ఎందుకు ఉపయోగిస్తున్నావని మీరు అడగవచ్చు. ఎందుకంటే మీరు, నేను ఈ దురదృష్టకర పరిస్థితిని సృష్టించాం. ఇక్కడ మీరు నన్ను వేదికపై ఉంచి, మాట్లాడమని అడిగారు. సహజంగా, నేను మొదట చెప్పినట్లు, నేను పదాలను ఉపయోగించాల్సి వస్తుంది. కాబట్టి, నేను మాట్లాడడం ఆపిన క్షణంలో, లోపల అంతా ఆగిపోతాయి. అది నిజమేనా? ఇక్కడ [నా విషయంలో] అది నిజమే, ఎందుకంటే ఇక్కడ ఆలోచనలకు నిరంతరత్వం (కొనసాగింపు) లేదు. 

మనం అతను [మిస్టర్ కొఠారి] ప్రస్తావించిన విషయానికి తిరిగి వెళదాం. ఉదాహరణకు ఇక్కడ ఒక టేబుల్ ఉంది. అది ఏమిటో నాకు తెలియదు. అదే సమయంలో, నీవు నన్ను “అది ఏమిటి?” అని అడిగితే నేను వెంటనే అది టేబుల్ అని చెప్తాను. ఆ జ్ఞానం నేపథ్యంలో ఉంది. అది స్వయంచాలకంగా, బాణంలా వస్తుంది. లేకపోతే, ఇది కేవలం [నా అనుభవం] ప్రతిబింబం అవుతుంది. నేను దీన్ని “బింబవతు [ప్రతిబింబం]” అని పిలవడం లేదు. కానీ నేను ఆ పదాన్ని ఉపయోగించాలి. ఇది ఈ వస్తువును ఖచ్చితంగా అలాగే ప్రతిబింబిస్తుంది. మీరు ఈ పదాలను మీ భావనలతో జోడిస్తారు కాబట్టి నేను ఈ ఆధ్యాత్మిక పదబంధాలను ఉపయోగించాలనుకోవడం లేదు. ఎందుకంటే నీవు వాటిని నీ సొంత సమాంతర ఆలోచనల పరంగా వెంటనే అనువదిస్తావు. ఇక్కడ వస్తువుకు స్వతంత్రంగా ఎటువంటి కర్త లేదు. కాబట్టి, ఇక్కడ [నా లోపల] ఏమీ లేదు. మీరు ఏమి చూస్తున్నారో మీకు తెలియదు. మీరు తిరిగి చూస్తే ఆ వస్తువు పూర్తిగా అదృశ్యమై మరోటి కనిపిస్తుంది. ఇది అక్కడ నుంచి పూర్తిగా మాయమైపోతుంది. కాని మీరు అదేమిటో తెలుసుకోలేరు. అందుకే నేను దీన్ని ‘తెలియని స్థితి” అని చెప్తున్నాను. బహుశా మీరు ఈ విషయాలకు సమాంతరాలను కనుగొంటారు. నేను చెప్పదలచుకున్నది, మీరందరూ ఈ క్షణంలో చేస్తున్నది (ఆలోచనలు, విశ్లేషణలు) లేకపోవడమే నేను వివరిస్తున్న స్థితి. ఇది కేవలం నా స్థితి మాత్రమే కాదు. మీరు కూడా ఇలానే పని చేస్తున్నారు. కాని మీరు దాన్ని గమనించడం లేదు.

యు.జి.: నేను స్పెక్ట్రోస్కోపీ (కాంతి వికిరణాల అధ్యయనం) రంగంలో జరుగుతున్న ఒక ఉదాహరణ ఇవ్వనా?. నేను పుస్తకాలు చదవను. కానీ కొన్నిసార్లు పత్రికలు చూస్తాను. నాకు ఈ విషయాలపై ఆసక్తి ఉంటుంది. వారు వస్తువుల ఫోటోలు తీయడానికి అత్యంత శక్తివంతమైన లెన్స్‌లను అభివృద్ధి చేశారు. వారు మైక్రో-సెకన్లు, నానో-సెకన్లు, పికో-సెకన్లు (సెకనులో కోట్ల వంతు సమయం) వంటి సూక్ష్మ స్థాయిలో కొలమానాలను అభివృద్ధి చేశారు. ఇది మీకు, నాకు అర్థం కాదు—ఇవి సాంకేతిక భాష. ఇప్పుడు వారు వస్తువుల చిత్రాలను ఉదాహరణకు ఈ టేబుల్ ఫోటోను ప్రతి పికో-సెకన్‌కు తీయగలుగుతున్నారు. ప్రతి చిత్రం భిన్నంగా ఉంటుంది. అదే విధంగా, ఆ వస్తువు ప్రతిబింబం ఒకసారి కొత్తగా ఉంటుంది; మరొకసారి నీవు ఈ వైపు తిరిగి మళ్లీ చూస్తే-అది మళ్లీ కొత్తగా ఉంటుంది. కానీ దీన్ని కొత్తది, పాతది అనే పదాలలో అనువదించవద్దు. ఇది మీకు స్పష్టంగా తెలియజేయలేనిది. ఇది ఎప్పటికీ మీ అనుభవ నిర్మాణంలో భాగం కాదు. నేను మీకు చాలా నిర్ధారణలను విసురుతున్నాను. కానీ ఇలాంటి విషయాన్ని మీరు కూడా అనుభవించలేరు. 

ఇది మీకు అర్థమైందో లేదో నాకు తెలియదు. ఒక విషయాన్ని అనుభవించడానికి మీరు తప్పనిసరిగా దీనిని నైరూప్యంగా మార్చాలి. కాబట్టి, నేను చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తున్నది ఏమిటంటే, మీరు మీ స్వంత సహజ స్థితిని ఎప్పుడూ అనుభవించలేరు. మీ అనుభవ ప్రపంచంలో ఇది చేరే అవకాశం లేదు. మీరందరూ ఎప్పుడూ ప్రయత్నిస్తున్నది-మీరు కోరుకునేది ఏదైనా-సాక్షాత్కరించడం లేదా కనుగొనడం-దాన్ని ఈ అనుభవ నిర్మాణంలో భాగం చేయడం. కాబట్టి, మీ అనుభవ నిర్మాణం, మీ సహజ స్థితి ఒకే సమయంలో సహజీవనం చేయలేవు.

మిస్టర్ కొఠారి: మీరు చెబుతున్నదాన్ని నేను ఇలా అర్థం చేసుకున్నాను. ప్రపంచం నిరంతరం మారుతూ ఉంటుంది. మన కళ్లూ, చెవులూ, ఇతర ఇంద్రియాలూ పరిమితమైనవే కావడంతో - ఆ వేగవంతమైన మార్పులను అవి పసిగట్టలేవు. అవి ప్రతిఫలించలేవు. మీరు చెప్పినట్లుగా, గుర్తింపు అవసరం వచ్చినప్పుడే - ఆలోచన వస్తుంది, పదాలు వస్తాయి - అది మీలోని జీవితాన్ని ప్రభావితం చేసే ఒక మార్గం మాత్రమే. అంతే. పదాలుగా మార్చడానికీ, అన్వయించడానికీ అవసరమైతేనే ఆ పని జరుగుతుంది. తప్పనిసరిగా అర్థం చేసుకోవాల్సిన అవసరం లేదనుకుంటా. మీ స్థితి గురించి నేను అర్థం చేసుకున్నది వివరిస్తున్నానా?

యు.జి.: అది నీవు అర్థం చేసుకున్నది. [నవ్వు] 

మిస్టర్ కొఠారి: నేనూ కాదు. ప్రతి ఒక్కరూ ఈ స్థితిని వేరే పదాలతో వివరించారు. కానీ ఇది ఎప్పుడూ కొత్తది. తాజాది. వర్ణించలేనంత అపారమైన సౌందర్యంతో నిండి ఉంటుంది. వారు దానిని చెప్పాలనుకున్నపుడు ఏదో మాటలు ఉపయోగించారు.యు.జి. మాత్రం ‘తాజా’ ‘కొత్త’ అనే పదాలను ఉపయోగించడు. ఎందుకంటే దీన్ని అతను గత అనుభవాలతో దీన్ని పోల్చడం లేదు. అవసరమైనప్పుడు మాత్రమే అనువాదమవుతుంది. లేకపోతే, ప్రతిక్షణం జీవితం అద్భుతంగా, అసాధారణంగా తాజాగా ఉంటుంది. ఇదే నేను అర్థం చేసుకున్నది.

యు.జి.: ఇక్కడ నేను ఒక ముఖ్యమైన విషయం చెప్పాలి: ఈ ఆలోచన అనే ప్రక్రియ మొదలవ్వాలంటే, దానికి అవసరం బయటి నుంచే వస్తుంది. ఎప్పుడు, ఎందుకు, ఎలా ఆ అన్వయం (translation) జరగాలో నిర్ణయించేది బయట జరిగే చర్యల వల్ల. అవి ఎప్పుడూ బయట జరుగుతాయి. ఒక అవసరం వచ్చినప్పుడు, ఆ ఆలోచన కొద్ది సేపు వేరుగా నిలబడి ఆ పరిస్థితిని తగినట్టు స్పందిస్తుంది. ఆ తర్వాత మళ్లీ జీవన ప్రవాహంలో కలిసిపోతుంది. కాబట్టి ఆలోచనకు కేవలం క్రియాత్మక విలువ మాత్రమే ఉంది. దానికి వేరే ఎటువంటి విలువ లేదు.

మరొక విషయం ఏమిటంటే - ఆలోచనల నిరంతర ప్రవాహమే మన ఇంద్రియాల సున్నితత్వాన్ని నాశనం చేస్తోంది. ఆలోచనలు ఆగినపుడు, లేదా నిరంతరంగా సాగనపుడు, మన ఇంద్రియాలు అసాధారణమైన సున్నితంగా పని చేయడం మొదలుపెడతాయి.

ఇక్కడ “సున్నితత్వం” అనగా మనసుకు సంబంధించినది కాదు - నా ఉద్దేశ్యం ఇంద్రియాల సున్నితత్వం. మనసు సున్నితత్వం మీ మనస్సు సంబంధించిన ఒక ఉపాయం. మీరు అందరి భావాలకు, మీ చుట్టూ ఉన్న విషయాలకు సున్నితంగా ఉన్న ఒక మనస్థితిని సృష్టించుకోవచ్చు. ఈ అనారోగ్య కరమైన మానసిక స్థితిలో మునిగి, మీరు ఏదో సాధిస్తున్నామని భ్రమించవచ్చు. ఇదే మీరు ఎప్పుడూ చేస్తున్నది. ఇది నిశ్చయంగా ఎదుగుదల కాదు. ఇక్కడ సాధించడానికి ఏమీ లేదు. పొందడానికి ఏమీ లేదు. చేరుకోవడానికి ఏ గమ్యం లేదు. ఈ జీవన స్థితి తన సొంత రీతిలో వ్యక్తమవ్వకుండా అడ్డుకునేది ఆలోచనల కదలికే. ఈ లోకంలో పనిచేయడానికి మాత్రమే ఆలోచన అవసరం. సమయం అంటే ఆలోచనే. ఆలోచన ఉన్నప్పుడే సమయం ఉంటుంది. ఆలోచన ఉన్నప్పుడే కామం ఉంటుంది. ఆలోచన ఉన్నప్పుడే దేవుడు ఉంటాడు. ఆలోచన లేనప్పుడు దేవుడు లేడు, లైంగికత లేదు, ఏమీ లేదు. ఈ మాటలు మీకు ఆమోదయోగ్యం కాకపోవచ్చు. కానీ ఇది నిజం.

[మిస్టర్ కోఠారి: "అస్సలు కాదు."] కానీ మీరు ఆచరించే సద్గుణాల మత్తు, నైతిక నియమాల సాధన ఏవీ ఈ స్థితికి పునాధి కావు. నిగ్రహం, బ్రహ్మచర్యం, లైంగిక సంయమనం వంటి పద్ధతులు దీనికి మార్గం కాదు. మీరు వాటిని అనుసరించి గొప్పవాళ్ల మనుకుంటే అది మీ ఇష్టం. నేను మిమ్మల్ని సంస్కరించడానికి లేదా మీకు మార్గదర్శకత్వం చేయడానికి ఇక్కడ లేను. కానీ ఇది ఒక వాస్తవం. వాస్తవాన్ని వాస్తవంగా అర్థం చేసుకోవాలి. ఇది తార్కికంగా నిర్ధారించబడినది కాదు. వివేకబద్ధంగా అర్థం చేసుకోదగినది కాదు. వాస్తవం ఒక చలనం. సత్యం చలనం. యథార్థం చలనం. కానీ నేను ఈ పదాలను ఉపయోగించడం ఇష్టపడటం లేదు - ఇవన్నీ మీకు తెలిసిన, "లోడ్" అయిన పదాలు. మీరు ఇవన్నీ ఎంతో అధ్యయనం చేసారు - ఇదే మీ దుఃఖం. ఇక్కడ మాట్లాడుతున్నది మీకు పూర్తిగా తెలియని విషయం. నాకు దీని గురించి తెలుసునని నేను చెప్పడం లేదు. నాకు కూడా తెలియదు. అందుకే నేను "తెలియదు" అంటున్నాను. ఇది ‘తెలియని స్థితి’. దేవుడిని వదిలేయండి, వాస్తవికతను వదిలేయండి, అంతిమమైనది లేదా మరేదైనా. నేను దేనిని చూస్తున్నానో నాకు తెలియదు. రోజూ రాత్రింబవళ్లు నాతో ఉన్న వ్యక్తిని కూడా నేను ఏమిటో తెలుసుకోలేకపోతున్నాను. ఈ స్థితిని ఒక మానసిక వైద్యుడికి చెప్పినట్లయితే, అతను నన్ను బెడ్ మీద పడుకోబెట్టి, "ఇతనికి ఏదో తీవ్రమైన సమస్య ఉంది" అని నిర్ధారణకు రావచ్చు. కానీ నేను మిగతా మనుషులలాగే సాధారణంగా పనిచేస్తున్నాను. అతనికి ఇది అర్థం కాదు - అది అతని సమస్య. కాబట్టి, మీరు చేసే అన్వేషణ - సత్యం, దేవుడు, యథార్థం, ఏ పేరుతోనైనా – అదంతా ఒక ‘నకిలీ ఆట,.తప్పుడు విషయం. మీరంతా ఒక “మెర్రీ-గో-రౌండ్” (ఉల్లాస చక్రం) లో ఉన్నారు. దీనిని ఎక్కి, చుట్టూ తిరుగుతూ, మళ్లీ మళ్లీ అదే చేస్తున్నారు.  

తెలియనిదాన్ని ఎలా కోరుకుంటారు? తెలియని దాన్ని ఎలా అన్వేషిస్తారు? కానీ మీరు ఎతుకుతున్నారు. మీకు ఇప్పటికే అన్నీ తెలిసినట్లు మీరు ప్రవర్తిస్తున్నారు. ఈ "స్థితి" గురించి విన్న వివరణలతో మీరు ఒక ఊహాచిత్రాన్ని సృష్టించుకున్నారు. ఈ స్థితి అంటే ఏమిటి? ’ ఒకరు నన్ను అడిగారు: -’మీరు ఏ స్థితిలో ఉన్నారు?’-అని… నా జవాబు: ‘ఏ స్థితి? మైసూర్ రాష్ట్రమా, తమిళనాడా? మీరు ఏ స్థితి గురించి మాట్లాడుతున్నారు? ’ఇదే మీ సహజ స్థితి’.. కానీ మీరు దాన్ని అర్థం చేసుకోవడానికి ఇష్టపడరు. మీరు మీ సహజ స్థితిలో ఉండాలని కోరుకోవడం లేదు. మీ సహజ స్థితిలో ఉండటానికి అసాధారణమైన తెలివి కావాలి - మీరు ‘మీరుగా ఉండటానికి’ ధైర్యం కావాలి.

మీరు ఎప్పుడూ ఇతరుల్లా మారాలనుకుంటారు. ఏసు, బుద్ధుడు, శంకరాచార్యుడు… ఎవరో ఒకరిని అనుకరించాలనుకుంటారు. కానీ మీరు వాళ్లను పూర్తిగా అర్థం చేసుకోలేరు. ఎందుకంటే వారి వెనుక ఉన్న నిజమేమిటో మీకు తెలియదు. చివరికి చేస్తే బట్టల మార్చడమే - పింక్ లోంచి కాషాయంగా, కాషాయంలోంచి పసుపు, పసుపు నుంచి మళ్లీ పింక్‌గా. మీ అభిరుచిని బట్టి. అంతే! 

మీకు తెలియని దాన్ని మీరు ఎలా కోరగలరు? ఎలా వెతుకగలరు? కాబట్టి ఈ వెతుకులాటకు అర్థం లేదు.

అన్వేషణ ఆగినప్పుడే, ఉన్నది స్వయంగా వ్యక్తమవుతుంది. మీరు దాన్ని మార్చలేరు. దాన్ని నియంత్రించలేరు. అది ఒక అద్భుతమైన మేధస్సుతో పని చేస్తుంది — అది మీలో కాదు, మీ వెలుపల. మీరు మీరుగా ఉండటం చాలా సులభం. కానీ మీరు మీ స్థితిలో ఉండాలని కోరుకోవడం లేదు. మీరు వేరొకరు కావాలని, వేరొకరి జీవితాన్ని అనుకరించాలని కోరుకుంటారు. అదే మీ సమస్య. మీరు మీరుగా ఉండటానికి అస్సలు సమయం అవసరం లేదు. కానీ మీరు కాలాతీతత గురించి మాట్లాడుతారు, అది ఒక పరిహాసమే. మంచివాడిగా, ఆధ్యాత్మికుడిగా, శాంతి లేదా ఆనంద స్థితిలో ఉండాలంటే సమయం కావాలి. అది ఎప్పుడూ "రేపు" అవుతుంది. రేపు వచ్చినప్పుడు, "లల్లా, ఎల్లుండి" అంటారు. ఇదే ‘సమయం’. నేను తత్వశాస్త్రపరమైన సమయం గురించి మాట్లాడటం లేదు. "కాలరహితం" అనేది లేదు.  

నేను నిర్ధారణలు చేస్తున్నాను - మీరు వాటిని వ్యతిరేకిస్తారు. ఇష్టమైతే తీసుకోండి, లేకపోతే వదిలేయండి. మీరు దానిని అంగీకరించే లేదా తిరస్కరించే స్థితిలో కూడా లేరని నాకు తెలుసు. మీరు తిరస్కరిస్తే అది మీ తత్వశాస్త్రపు మూర్ఖపు మూసలోకి ఇది సరిపోదు కాబట్టి మాత్రమే. మీ శంకర, గౌడపాద, రామానుజ, మధ్వాచార్యుల తత్వాలతో కలిపేయడానికి ఇవి సరిపోవు. కాబట్టి, మీరు దీన్ని ఎలా అర్థం చేసుకోగలరు? ఒక్కటే మార్గం - ఈ మొత్తం వ్యవహారాన్ని వదిలేయడం. అందుకే దీనికి అసాధారణమైన ధైర్యం కావాలి. ఎవరెస్ట్ ఎక్కడం, సముద్రాలు దాటడం వంటి ధైర్యం కాదు. మీరు భగవద్గీత, బ్రహ్మసూత్రాల నుండి "కశ్చిద్ధీరః", "అభయం బ్రహ్మ" వంటి వాక్యాలను ఎందుకు ఉటంకిస్తారు? ఇవి యాంత్రికంగా పునరావృతమయ్యే పదాలు మాత్రమే. "మీరు ఎలా ఉన్నారు?" అని అడిగితే, "ఫైన్ గా ఉన్నాను’ అని అమెరికాలో జవాబు చెప్తారు. సరిగ్గా ఇదే విధంగా, మీరు ఈ పదాలను విసిరేస్తున్నారు. మీలో ఈ యంత్రికనిర్మాణం ఎలా పనిచేస్తుందో అర్థమైతే, ఈ విషయాలను శాశ్వతంగా చర్చించడంలో ఉన్న అసంబద్ధతను మీరు చూస్తారు. ఈ మొత్తం చర్చ నిరర్థకమని తెలుస్తుంది. ‘మీరు ఈ వ్యర్థపనిని కిటికీలోంచి విసిరేసి, బయటకు వెళ్లగలరా?’

మిస్టర్ కొఠారి: నిజానికి ఆయన ఏమి చెబుతున్నారో అర్థం చేసుకోవాలంటే… నేను గత ఐదు సంవత్సరాలుగా ఆయనను కలుస్తూ వస్తున్నాను. నేను ఉపనిషత్తులు మొదలైన వాటిని చదివిన కారణంగా, చాలాసార్లు ఆయన మాటలు వినగానే ఈశావాస్యోపనిషత్తులో ఉన్న “అస్మై నయతు పథా” అనే వాక్యం గుర్తొస్తుంది. అంటే “ఓ అగ్ని, మమ్మల్ని సరైన మార్గంలో నడిపించు” అని. ఆయనలో ఒక రకమైన అగ్ని ఉంది అని నేను భావిస్తాను. అది అర్థం చేసుకోలేని వారికి భయభ్రాంతులను చేయగలదు.

 నా అవగాహన ప్రకారం, అతను ఏ సిద్దాంతాన్ని ప్రతిపాదించడం లేదు. అతని మొత్తం దృష్టికోణం పూర్తిగా భిన్నమైనది. అతనికి ఎటువంటి వ్యవస్థ లేదు. అతను చెప్పేది ఒక్కటే. ‘ఇది మీ సహజ స్థీతి’. కాని మీరు సాధించాలనుకునే ఆధ్యాత్మిక స్థితులు అన్నీ మానసిక నిర్మాణాలను బలపరిచే వ్యర్థ ప్రయత్నాలు. ఇవే మీ బాధలకు, సమస్యలకు మూల కారణాలని అతను చెప్తాడు. అతను స్వయంగా దీన్ని చూశాడు. అనుభవించాడు అనిపిస్తుంది. ఆ నిర్మాణం ఒక్కసారిగా కూలిపోయింది. లోపల అంతా ఛిన్నాభిన్నమైంది. అతను చెప్పినట్లు, అతనికి కూడా అది తెలియదు. అదే ‘తెలియని స్థితి’. అతను ఇలా చెప్పినప్పుడు, నాకు జ్ఞానేశ్వర్ మాటలు గుర్తుకు వస్తాయి: ‘నాకు నేను ఎవరో తెలియదు. నేను ఎక్కడ ఉన్నానో కూడా నాకు తెలియదు. అవిద్య కూడా పోయింది. విజ్ఞానమూ పోయింది’.  

నేను ఇక్కడ అందరికీ గుర్తుచేయాలనుకుంటున్నది ఏమిటంటే అతని వ్యక్తీకరణలోని కొత్తదనం… కానీ అతను తెలియజేయాలనుకునే సత్యం మాత్రం పాతదైనప్పటికీ, ఇది నేను మాట్లాడే పదాల కంటే, నేను మీపై విసిరే శబ్దాల కంటే కూడా తాజాగా ఉంది. ఇది సనాతనం [పురాతనం]. కానీ, దీనికి పూర్తి ధైర్యం అవసరమని అతను చెప్తాడు. అతనిలో నేను గమనించిన మరో విషయం-నేను అతని గురించి వ్యక్తిగతంగా మాట్లాడుతున్నాను-కానీ అతనికి వ్యక్తిత్వం లేదనే విషయాన్ని గుర్తుంచుకుంటే, ఇది పెద్ద విషయం కాదు! [నవ్వులు]-అతనిలో అసాధారణమైన నిర్భయత్వం, “అభయం తత్త్వ సంసుప్తిః” ఉంది. ఇది భగవద్గీత లో చెప్పే దైవిక గుణాలలో ఒకటి. ఇది సాధారణ మనుషులలో కనబడే జంతు భయం అతనిలో కనిపించదు. కానీ, అతను ఆ స్థితి నుంచే మాట్లాడుతున్నాడు. అతను ఆ స్థితికి ఎలా వచ్చాడో నాకు తెలియదు. కానీ అతనిలో అసాధారణ నిర్భయత్వం ఉంది. తలవంచని తనం ఉంది. అలా అని అతను అన్ని అద్భుతమైన సద్గుణాలకు పరిపూర్ణ నమూనా కాదు. అతను కోపగించుకుంటాడు. చిరాకు పడతాడు కూడా. కానీ, ఒక క్షణం అతని ముఖంపై కోపం మేఘంలా కనిపిస్తుంది, కానీ ఒక నిమిషం తర్వాత అతని ముఖంపై పూర్ణచంద్రునెలా వెలుగు దర్శనమిస్తుంది. మేఘాలు ఒక్కసారిగా అదృశ్యమవుతాయి. కాబట్టి, నేను చెబుతున్నాను అతను ఎటువంటి వ్యవస్థ లేదని, ఏ పట్టింపూ లేదని చెప్తాడు. బహుశా, అతను తెలియజేసే దానిలో ఏదో సూచన ఉంది. మీకు తువ్వాలు విసిరేయడానికి ధైర్యం లేదని, నిర్భయత్వం లేదని అతను చెప్తాడు. అతను, “మాట్లాడే వ్యక్తిని కూడా విసిరేయండి” అని చెప్తాడు. మీలో కొంత మందికైనా అతను చెప్పదల్చుకున్న దేమిటో స్పష్టంగా అర్థమై ఉంటుందని నేను ఆశిస్తున్నాను.

ప్రశ్న: మిస్టర్ కొఠారి, శరీరంలో ఆకలి లేదా నొప్పి ఉన్నప్పుడు ఏమవుతుంది? 

కొఠారి: మీ ప్రశ్న ఏమిటంటే అతనికి ఆకలి, నొప్పి ఉన్నపుడు ఏమవుతుంది అనా? లేక మీకు ఏమవుతుందని మీ ఉద్దేశమా?

యు.జి.: నేను చెప్తాను. ఆకలి అనేది మనం అనుకునే విధంగా ఉండదు. అది కేవలం శరీర రసాయన క్రియ (chemistry) మాత్రమే. ఇది ఏదైనా ఇతర సంవేదనల లాంటిదే. శరీరంలో ఆకలి అనే అనుభూతి కలిగినప్పుడు, మనసు దానిని గమనిస్తుంది, ఆ వెంటనే అది పోతుంది. ఆహారం కోసం వెతుకుమని అది మిమ్మల్ని ఏమీ నెట్టదు. ఒక అనుభూతి తరువాత మరొకటి వస్తూ ఉంటుంది. ఇది ఒక నిరంతర ప్రక్రియ. మీరు చూస్తున్నది అప్పటికే పూర్తయిన ఒక విషయం. మీరు ఆహారం తీసుకోకపోతే, మీ శరీరం బలహీనపడవచ్చు. నాకు ఎవరైనా ఆహారం ఇస్తే నేను తింటాను, లేకపోతే ఆకలి అనేది నిజంగా లేదు. మరి నొప్పి విషయానికొస్తే — శారీరక నొప్పి ఉంది. కానీ, నేను చెప్పినట్టే, ఆలోచనలు కొనసాగడంలేదని, అందుకే ఆ నొప్పి కూడా నిరంతరంగా ఉండదు. అది కేవలం క్షణికమైన దెబ్బలా వస్తుంది – మీరు పదాలు విసిరినట్లు. ఆ నొప్పికి కూడా ఎలాంటి స్థిరత లేదు. "మానసిక నొప్పి" అనే మాటను ఉపయోగించను — ఎందుకంటే, అలా చేస్తే మనం ఇరుకుల్లో పడిపోతాం, అంతటా చిక్కులే. ఇక్కడ ఉన్నదే శారీరక నొప్పి. అంతే. కానీ ఆ శారీరక నొప్పికి నిరంతరత ఉండదు. అందుకే మనం "నొప్పి" అన్నట్టు అది ఎక్కువగా బాధించదు.

ప్రశ్న: ఈ స్థితిలోకి రావడానికి మార్గం లేదా పద్ధతి ఏమిటి?

యు.జి: ‘ఏ స్థితి? మీరు సహజ స్థితిలో ఉండాలని, లేదా మీ గురువు/ఆరాధ్యుడి స్థితిని అనుకరించాలనే కోరికే మిమ్మల్ని మీ నుంచి దూరం చేస్తోంది. ఏ దిశలోనైనా చలనం ఉంటే, అది మిమ్మల్ని మీ నుంచి తప్పిస్తుంది. ఆ చలనం లేనప్పుడే, మీరు మీ సహజ స్థితిలో ఉంటారు. కాబట్టి, సాధన, పద్ధతి, వ్యవస్థ లేదా టెక్నిక్ లు అన్నీ మిమ్మల్ని మీ నుంచి దూరం చేస్తాయి.

నీకు ఈ స్థితి గురించి ఇప్పటికే జ్ఞానం ఉంది.

దురదృష్టవశాత్తూ చాలా మంది దీనిగురించి మాట్లాడేశారు.

ఇప్పుడు నేనూ అదే తప్పు చేస్తున్నానేమో. ‘మీరు వీటన్నింటినీ తోసేసి, నా మీద కూడా రాళ్లు విసిరి వెళ్లిపోండి. ( కోఠారీ: "ఇప్పుడు కాదు!" – నవ్వులు). 

నా ఆసక్తి మిమ్మల్ని బయటకు పంపడం, వెళ్లిపోమని చెప్పడం. మీరు అలా చేయగలిగితే, మీరు ఎవరి మాటా వినడానికి వెళ్ళరు. (ప్రేక్షకులలో ఒకరు: "నేను రాళ్లు విసిర్తే, జైలుకు వెళ్లాల్సి వస్తుంది!"). అది మీ సమాజం సమస్య. నేను ఫిర్యాదు చేయను. శరీరానికి దెబ్బ తగిల్తే అదే అంతం... మీరు అలసిపోలేదా? నేను మాట్లాడుతూనే ఉంటాను. ఇంకా కొనసాగించ వచ్చు. ఇది సరిపోతుందనుకుంటాను.  

నేను ఏమీ చెప్పలేదు. నేను చెప్పానని మీరు అనుకున్నదంతా ఒక 'సంచి' మాత్రమే. అది అర్ధవంతంగా ఉందని మీరు అనుకుంటున్నారు. ఇది ఎలా అర్ధవంతంగా ఉంటుంది? అది అర్ధవంతంగా ఉందని మీరు అనుకుంటే, మీకు ఏమీ అర్థం కాలేదు. అది అర్ధవంతం కాదని మీరు అనుకుంటే, అప్పుడు కూడా మీకు అర్థం కాలేదు. ఇవి కేవలం మాటలు - ఈ శబ్దాన్ని వింటున్నారు - మాటలు, మాటలు, మాటలు - ఈ శరీరం నుంచి యాంత్రికంగా వస్తున్నాయి. అవి ఎలా వస్తున్నాయో నాకు తెలియదు. నాకు తెలిస్తే బాగుండు.

నేను ఈ స్థితికి ఎలా చేరానో తెలిస్తే బాగుండు… ఏ స్థితిలో ఉన్నారో ‘మీరు ఏదో చెప్పండి…” అని ప్రజలు అడిగినప్పుడు నాకు చిరాకు వస్తుంది. ఏ స్థితి గురించి? మీరు ఏ స్థితి గురించి మాట్లాడుతున్నారు? నాకు మైసూరు స్టేట్ తెలుసు. నేను మైసూరు స్టేట్‌లో ఉన్నాను. నేను మైసూరులో ఉన్నానని ఎలా తెలుసు? ఎందుకంటే ప్రజలు నాకు చెప్తారు నేను మైసూరులో ఉన్నానని. మరి మీరు ఏ స్థితిలోకి వెళ్లాలని కోరుకుంటున్నారు? నేను చెప్పేది, అది మీ సహజ స్థితి మాత్రమే అని.

నిన్ను నీ సహజ స్థితి నుంచి దూరంగా తీసుకెళ్లేది - నీవు ఇంకో స్థితిలో ఉండాలనుకునే తాపత్రయం.

నీలా ఉండటానికి సమయం అక్కర్లేదు.

నేను ఒక పల్లెటూరి మూర్ఖుడినయితే, అలాగే ఉంటాను. అంతే కథ. నాకు తెలివైనవాడిగా మారాలనే కోరిక లేదు. నా పొరుగువాడు తన తెలివితేటలతో నన్ను మోసం చేశాడనుకోండి - బాగుంది, అది అతని అదృష్టం. నేను ఏం చేయగలను?

వాస్తవాన్ని అంగీకరించాలి. , ఇదే ప్రపంచం వాస్తవికత. వేరే ప్రపంచం లేదు. ఇంకో వాస్తవికత, అంతిమ వాస్తవికత అంటూ ఏమీ లేదు. ఇదే ఏకైక వాస్తవం. 

మీరు ఈ ప్రపంచంలోనే జీవించాలి. ఈ ప్రపంచం నుంచి మీరు పారిపోలేరు. ఈ ప్రపంచం నుంచి ఎలా పారిపోగలరు? ఎందుకంటే మీరే ఆ ప్రపంచం. ఎక్కడికి వెళ్తారు? గుహలో దాక్కుంటారా? అవును, మీరు ఎక్కడికి వెళ్ళినా మీ ఆలోచనలను వెంట తీసుకువెళ్తారు. మీ నీడ నుంచి మీరు పారిపోలేరు. అది ఎప్పుడూ అక్కడే ఉంటుంది. కాబట్టి, మీరు ఆలోచన గురించి ఏమీ చేయలేరు. నేను చెప్పేదంతా అదే. ఆలోచన గురించి ఏదో చేయాలనే మీ ప్రయత్నం ఎంత అసంబద్ధమో మీకు తెలిసినప్పుడు - అది సమస్యలను సృష్టిస్తుంది; అది మీకు బాధను కలిగిస్తుంది. దాని గురించి ఏమీ చేయలేరని నీవు గ్రహించినప్పుడు, అది అక్కడ ఉండదు. నీవు ఆ ఆలోచనను ఉపయోగించి ఏదైనా సాధించాలనే ప్రయత్నం చేయడం ఆగిపోతుంది. నేను దీన్ని మళ్ళీ చెప్పాలనుకుంటున్నాను. మీరు కోరుకుంటారు. మీకు ఏమీ అవసరం లేకపోతే, ఆలోచన అనేదే ఉండదు. అర్థమైందా? కోరుకోవడం అంటే ఆలోచించడం, మీరు ఏమి కోరుకుంటున్నారనేది ముఖ్యం కాదు. అర్థమైందా? కోరుకోవడం అంటే ఆలోచించడం, మీరు ఏమి కోరుకుంటున్నారనేది ముఖ్యం కాదు - ఆత్మ సాక్షాత్కారం కావాలనుకున్నా, భగవత్ సాక్షాత్కారం కావాలనుకున్నా - మీరు ఏదైనా కావాలనుకుంటే, దానర్థం మీరు ఈ సాధనాన్ని ఉపయోగించాలి. ఇవి మీ ఆలోచనలు కావు, ఇవి మీ భావాలు కావు. మీకు నచ్చకపోవచ్చు. అవి ఇతరులవి. కానీ నీవు వాటిని నీవిగా మార్చుకోవాలనుకుంటావు.

దురదృష్టవశాత్తు మీరు వాటిని మీ స్వంతం చేసుకున్నారు. అందుకే మీరు ఈ ప్రశ్నలన్నీ అడుగుతారు. ఇంతమంది యోగులు, ఋషులు, స్వాములు, మానవతావాది నాయకులు - బ్రతికినవాళ్లు, చనిపోయిన పవిత్ర పురుషులు - వీళ్లందరినీ నీవు అడిగిన ప్రశ్నలే. వాళ్లు అందరికీ సమాధానాలు చెప్పడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు.

వాళ్లు చక్కని జోలపాటలు (నిష్క్రియాత్మక సిద్ధాంతాలు) రాశారు. నువ్వు వెళ్లి వాటిని విని నిద్రపోవచ్చు - నీకు కావాలంటే.

అదే నీకు కావాల్సింది కూడా.

ఎవరైనా వచ్చి నీ వీపు తట్టి ‘ఓహ్’ బాగానే చేస్తున్నావు. ఇంకా ఎక్కువగా, బాగా చేయి. ముందుకెళ్తే గమ్యం చేరుకుంటావు," అని చెప్పాలనుకుంటున్నావు.

అసలు నీ గమ్యం ఏమిటి?

వినయంగా ఉండటం, నిశ్శబ్దంగా ఉండటం, మృదువుగా మెలికలు తిరిగిన మాటలతో మాట్లాడటం, - ఇదేనా గమ్యం?

నీవు పాశ్చాత్య దేశాల్లోని కొన్ని మఠాలకు వెళ్తే - ట్రాపిస్టులు ఉండే చోటు - అక్కడి సన్యాసులు గుసగుసల్లో మాట్లాడతారు. ఒకరు ఏమి చెప్తున్నారో మరొకరికి అర్థం కాదు. ఇదే ఆధ్యాత్మిక మార్గం రహస్యమని భావిస్తారు. కానీ ఇది పరిహాసాస్పదం.

మిస్టర్ కోఠారి: ఒక మనిషి ప్రేమలో ఉన్నప్పుడు, అతను తన ప్రియురాలితో గుసగుసలాడుతూ మాట్లాడతాడు. ఎవరైనా గుసగుసలాడుతూ మాట్లాడితే మీకు ఎందుకు అభ్యంతరం?

యూ.జి.: నాకు ఎలాంటి అభ్యంతరం లేదు. కానీ అతను నిజంగా ప్రేమలో ఉన్నాడా అని నాకు సందేహం. [నవ్వులు]. నిజమైన ప్రేమ ఉంటే, దాని గురించి మాట్లాడాల్సిన అవసరం ఉండదు.

నీవు నీ భాగస్వామికి "నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను" అని భరోసా ఇవ్వాలనుకుంటున్నావు. అలాంటిది అసలు ప్రేమే కాదు. దానికి విలువే లేదు. నీవు దాన్ని ప్రేమ అని పిలవచ్చు, నాకు వాటిల్లో పడాలనిపించదు. అది నిషేధితమైన విషయమే.

"నీవు ప్రేమ గురించి ఏమైనా చెప్తావా?" అని అడుగుతావు. అది కేవలం నాలుగు అక్షరాల పదం. అది ‘కుక్క’, ‘పంది’, ‘ప్రేమ’ లాంటి ఏదైనా పదం లాంటిదే. ఇవన్నీ ఒకటే.

నిజమైన ప్రేమలో ఉన్నప్పుడు ఏమన్నా సంబంధం ఉండగలదా? ఇదే మీ సమస్య.

మీరు ఎల్లప్పుడూ ఇతరులతో సంబంధం పెట్టుకోవాలని ప్రయత్నిస్తావు. కానీ మీరు ఎవ్వరితోనూ నిజంగా సంబంధం కలిగి ఉండలేరు.

"ప్రేమ అంటే సంబంధం." "జీవితం అంటే సంబంధం."

ఇవన్నీ అర్థం లేని మాటలు, వట్టి పదాలు.

మీరు వాటిని కంఠస్థం చేసుకుని పునరావృతం చేస్తారు. ఈ రోజుల్లో అవన్నీ అలంకారమైన పదబంధాలుగా మారాయి. "స్వేచ్ఛ", "మొదటి చివరి స్వేచ్ఛ", "మధ్యలో వచ్చే స్వేచ్ఛలు" — ఇవి అన్నీ ఇప్పుడు ఆకర్షణీయ పదాలు అయ్యాయి. మీరు కొత్త పదబంధాలను అర్ధం లేకుండానే ఎక్కువ చేస్తున్నారు. అంతే. ఇదంతా ఏంటి అర్థరహిత జపం? మీరు కొత్తగా కొన్ని మాటలు గమనించి, వాటిని జపిస్తూ ఉంటారు. 

నీవు కొత్త పదబంధాల సమూహాన్ని గుర్తుంచుకున్నావు. నీవు చేస్తున్నది అదే. నీవు ఈ అవగాహన, ‘జాగృతి’ గురించి ఎడతెగని చర్చలు చేస్తావు. కానీ మీరు చెప్పే ఆ అవగాహన అంటే ఏంటి? దీన్ని మీరు ఎలా తెలుసుకొంటారు? జీవితంలో ఒక్కసారైనా దీన్ని నిజంగా తెలుసుకుంటే, మీ నిర్మాణం అంతా కూలిపోతుంది. అది తన సహజ స్థానంలో పడిపోతుంది. దాని గురించి నీవు ఏమీ చేయనవసరం లేదు. కాబట్టి, ఇది ఏమాత్రం అర్థం లేనిది. నీవు అవగాహన గురించి మాట్లాడవచ్చు—ఎంపిక లేని అవగాహన లేదా ఇతరత్రా కండిషనింగ్ గురించి మాట్లాడ వచ్చు. కండిషనింగ్ అంటే ఏమిటి? కండిషనింగ్ అంటేనే బుద్ధి. దాన్ని నీవు ఏమీ చేయలేవు. దాని నుంచి నీవు విముక్తి పొందలేవు. నీవు అన్‌కండిషన్ చేసుకోవాలని అనుకుంటే, అది మరో కొత్త కండిషనింగ్‌ను సృష్టిస్తుంది. ఉపనిషత్తులను పునరావృతం చేయడం మానేసి, బదులుగా ఇతర గొప్పగా కనిపించే పుస్తకాలను పట్టుకుని మళ్లీ అదే పునరావృతం చేస్తావు. అంతే జరుగుతుంది. 

ప్రశ్న: సంపూర్ణ ఆనందం రహస్యమేమిటి?

U.G.: సంతోషం అనేది లేదు. నేను ఎప్పుడూ నన్ను ఆ ప్రశ్న అడగను. చాలా మంది నన్ను ఆ ప్రశ్న అడుగుతారు: “మీరు సంతోషంగా ఉన్నారా?” ఆ ప్రశ్న ఏమిటి? వింత ప్రశ్న. నేను ఎప్పుడూ నన్ను “నేను సంతోషంగా ఉన్నానా?” అని అడగను. పూర్తి సంతోషం అనేది ఒక కల్పితం. 

మిస్టర్ కోఠారి: మీరు చెప్తున్నది "మైండ్ కల్పించిందన్నమాట"?

యూజీ: మనస్సు అనేది లేదు. మైండ్ అనే వస్తువే లేదు. మైండ్ ఎక్కడ ఉంది? మనస్సు శరీరం నుంచీ వేరుగా ఉందా? శరీరం నుంచి భిన్నంగా ఉందా? శరీరం కాకుండా వేరేగా ఉందా? ఈ ప్రశ్నలకు ఎటువంటి అర్థం లేదు. మీరు జరుగుతున్న దాని నుంచి మిమ్మల్ని వేరు చేసుకోవడానికి ఎటువంటి మార్గం లేదు. మీరు మిమ్మల్ని వేరు చేసుకున్న క్షణంలో, అది మిమ్మల్ని మళ్ళీ ఓ జ్ఞానంతో చూసేలా చేస్తుంది. ఆ జ్ఞానం జీవశాస్త్రవేత్తలు, శరీరశాస్త్రవేత్తలు, మనస్తత్వవేత్తలు లేదా మతసంబంధిత వ్యక్తులు ఇచ్చిన జ్ఞానం. ఆ జ్ఞానం ద్వారానే మీరు చూస్తున్నారు. జ్ఞానం లేకుండా మీరు ఏదీ అనుభవించలేరు. 

బ్రహ్మం లేదా వాస్తవం అనుభవించడం అసాధ్యం. మీరు దీన్ని ఏమాత్రం అనుభవించలేరు. కేవలం అమూర్తంగా మాత్రమే. ఆ అమూర్తం అంటే ఏమిటి? మీకు ఉన్న జ్ఞానం. ఇది అక్కడ ఉంచబడింది. మీ తల్లి, మీ పొరుగువాడు లేదా స్నేహితుడు మీకు ఇది టేబుల్ అని చెప్పారు. అది నిజంగా ఏమిటో మీకు ఎప్పటికీ తెలియదు, మీకు చెప్పిన దాన్ని తప్ప. ప్రతిసారి మీరు దీన్ని చూసినప్పుడు, ఇది టేబుల్ అని మీరు మీకు మీరు పునరావృతం చేసుకోవాలి. అది ఎందుకు చేస్తున్నారు? ఇదే నా ప్రశ్న. ఇదే నేను చెప్పే క్రమశిక్షణ, నిరంతరత. మీరు “నేను ఉన్నాను” అని మీకు మీరు భరోసా ఇవ్వాలనుకుంటున్నారు. “నేను” అనేది ఈ పదం తప్ప మరేమీ కాదు. నేను” అన్నదానికి వేరే స్వతంత్ర స్వరూపం లేదు. బహుశా మీకు నా మాటల్లో శంకరాచార్యులగారిని గుర్తు చేసే ఏదైనా దొరికినా, దొరకవచ్చు. దానితో నాకు సంబంధం లేదు.

కొఠారి గారు:] చాలానే ఉంది. ఎందుకంటే ఇదే విషయం వాళ్లు కూడా చెప్పారు.

ప్రశ్న: [అస్పష్టంగా] …“చిత్, చిత్, చిత్” అని చెప్పే ఆ ఆలోచనరహిత స్థితి గురించి…

యూ.జి.: అవును, అవును. “నేను చెప్పే చైతన్యం అంటే అలా వేరుపడే స్థితి కాదు - నిద్రపోతున్నావా, మేలుకుని ఉన్నావా, కలలు కంటున్నావా అన్న విభజన అక్కడ ఉండదు. నాకు బతికున్నానో, చనిపోయానో కూడా తెలీదు. ఇదే నా స్థితి. నాకు నేను తెలుసుకునే మార్గం లేదు. డాక్టర్ వచ్చి చెబుతాడు.నీ ఊపిరితిత్తులను పరిశీలించాలని అనుకుంటే, నీ ఊపిరితిత్తులు బాగున్నాయి. గుండె చప్పుడు ఉంది, ఇది ఉంది, అది ఉంది-నీవు బతికి ఉన్నావు అని చెప్పవచ్చు. అతను ఆ మాట చెబితే సరే, నాకు సంతోషమే. నీవు నన్ను బతికి ఉన్న వ్యక్తిగా భరోసా ఇస్తావు. కానీ…

 

ప్రశ్న: మీరు మీ సహజ స్థితిలో ఉన్నారని ఏ సమయంలోనైనా మీకు ఎలా తెలుస్తుంది?

యూ.జి: అది, నేను చెప్పినట్లుగా, మీ స్పృహతో కూడిన అస్తిత్వంలో భాగం కాలేదు. అది తనను తాను వ్యక్తం చేసుకోవడం ప్రారంభిస్తుంది. ఆ వ్యక్తీకరణే శక్తి, అదే చర్య. అది నిరంతరం జరిగిపోతూనే ఉంటుంది. ఇది ఒక ఆధ్యాత్మిక పదం కాదు. నేను చర్య అని చెప్పేది - అది బయట జరుగుతున్నదే. ఇంద్రియాలు ఎప్పటికీ తమ గరిష్ఠ సామర్థ్యంతో పని చేస్తాయి. మీరు ఏదైనా చూస్తానని భావించడంవల్ల కాదు. కనురెప్పలు కూడా ఒక సెకను కాలం కూడా మూసుకునే సమయం లేదు. అవి ఎప్పుడూ తెరిచే ఉండాలి. అవి అలసిపోయినప్పుడు సహజంగానే దానికి [శరీరానికి] దాని స్వంత అంతర్నిర్మిత యంత్రాంగం ఉంటుంది, అది సంచలనాన్ని ఆపివేస్తుంది. దేహం లోపలే ఉన్న సహజవ్యవస్థ పని చేస్తుంది - అనుభూతిని కట్ చేస్తుంది. ఆ తర్వాత మళ్లీ తిరిగి ముందుకు వస్తుంది.

ప్ర: ఆ విధానం ఏమిటి?

యు.జి.: ఆ విధానం ఏమిటి? 

ఒకవేళ ఎవరైనా నీకు జవాబు ఇస్తే, నీవు ఎక్కడ ఉన్నావు? నిన్ను నీవు ఆ విధానం నుంచి వేరు చేయగలవా? నేను చెప్పేది ఇదే. మీరు దానిని విడదీసి చూడగలిగేది జ్ఞానం ద్వారా మాత్రమే. ఆ జ్ఞానం ఒక వైద్యుడు ఇచ్చినా, లేక ఒక సాధువు ఇచ్చినా, లేక ఒక ఋషి ఇచ్చినా.. ఆ జ్ఞానం విలువలేనిది. ఎందుకంటే నీవు చూస్తున్న దానిపై ఈ జ్ఞానాన్ని ప్రక్షేపిస్తున్నావు (ప్రోజెక్ట్ చేస్తున్నావు). ఆ జ్ఞానమే అనుభవాలను సృష్టిస్తోంది. అది ఎన్నటికీ ఆ అనుభవ నిర్మాణంలో భాగం కాదు. అది సమస్య. నీవు దీన్ని అనుభవించాలని కోరుకుంటావు. కాని దీన్ని అస్సలు అనుభవించలేవు. నేను చెప్పే చైతన్యం అయినా, జీవించిన స్థితి అయినా, తెలియని స్థితి అయినా, చుట్టూ ఉన్న వాస్తవం అయినా - దీన్ని మీరు అనుభవించలేరు. ఇది ఎలా వ్యక్తమవుతోంది అంటే - ఇది శక్తిగా వ్యక్తమవుతోంది, చర్యగా వ్యక్తమవుతోంది - అది దాని మార్గంలోనే జరుగుతుంది.

నేను కొన్ని పదాలను ఉపయోగిస్తే “ఇది తనను తానే తెలుసుకుంది”, “ఇది అంతులేని లోతును గమనిస్తుంది”, “ఇది తనే చైతన్యంగా గుర్తిస్తుంది” అని చెప్పినా - ఇవన్నీ మీకు మిస్టిక్ మాటలుగా వినిపిస్తాయేమో - కానీ నీవు దీన్ని అసలు అనుభవించలేవు. నేను మాట్లాడుతున్న చైతన్యం అయినా, జీవన స్థితి అయినా, తెలియని స్థితి అయినా, లేక నీ చుట్టూ ఉన్న వస్తువులు అయినా…అది ఎలా వ్యక్తం అవుతోంది? 

అది శక్తిగా వ్యక్తం అవుతోంది. అది తన స్వంత మార్గంలో చర్యగా వ్యక్తం అవుతోంది. నేను కొన్ని పదాలను ఉపయోగిస్తే, “అది తనను తాను అవగాహన చేసుకుంటుంది, “అది తన అద్భుతమైన లోతును అవగాహన చేసుకుంటుంది”, “అది తనను తాను స్పృహలో ఉంచుకుంటుంది;” - ఈ పదబంధాలు నీకు చాలా ఆధ్యాత్మికంగా అనిపించవచ్చు - కానీ నీవు [దాన్ని] అనుభవించలేవు. అది ఎలా వ్యక్తం అవుతోంది? మెదడు శాస్త్రవేత్తలు - వారిని ఉదహరిస్తే - మెదడును అర్థం చేసుకోవాలనే ప్రయత్నంలో ఉన్నారు. వారు ఒక నిర్వచనానికి వచ్చినట్టు చెబుతున్నారు - వారు మెదడును, మనం ఆలోచిస్తామని భావించే సాధనంగా నిర్వచించారు. వాళ్లకూ ఇంకా ఖచ్చితంగా తెలియదు. నీవు నీ మెదడుని, దాని కార్యకలాపాలను విడదీసి చూడలేవు. నీవు నీ వీపును చూసి, నీ వీపు గురించి ఏదైనా చెప్పగలవా? మీకు ఇంకొకరు చెప్పాలి. అతనికి తన సొంత ఊహలు, అతిశయోక్తి ఆలోచనలు ఉంటాయి. డాక్టర్ తన దృష్టికనుగుణంగా చెప్పేస్తాడు - “ఈ మనిషి బాగోలేదు, ఈ మనిషి వెనుక భాగం సరిగా లేదు” అని. లేదా కళాకారుడైతే, అతను వేరే వివరణ ఇస్తాడు. కాబట్టి, ఇది ఇంకొకరికి చెప్పలేని విషయం. మీ లైంగిక అనుభవాన్ని ఇంకొకరికి చెప్పగలరా?

కొఠారి: “లైంగిక అనుభవమే కాదు, ఏ అనుభవమైనా అలాగే.. అందరూ అదే ప్రయత్నం చేస్తున్నారు - ఓ చిత్రకారుడు, కవి లేదా రచయిత… అతను ఒక అసాధారణ అనుభవాన్ని తన మాధ్యమం అయిన కవిత్వం, శిల్పం ద్వారా వ్యక్తపరిచేందుకు ప్రయత్నిస్తున్నాడు..అతనూ ఇతర హస్తకళాకారుడి మాదిరిగానే.

ప్ర: నీవు నీ ఉనికిని ఈ ప్రపంచంతో ఎలా సమన్వయం చేస్తావు?

యు.జి.: నేను దాని గురించి పట్టించుకోను. నేను ఈ ప్రపంచంలో ఉన్నానా? ఈ ప్రపంచం నా కోసం ఉందా? ప్రపంచం ఎక్కడ ఉంది? నేను ఈ పదబంధాలతో తెలివిగా ఉండడానికి ప్రయత్నించడం లేదు. నాకు దాని గురించి ఏమీ తెలియదు. నేను మాట్లాడుతున్నానా, నేను ఏదైనా చెప్పుతున్నానా? ఇది నక్క ఊళవడం, కుక్క మొరగడం లేక గాడిద అరవడం లాంటిది. నీవు దీన్ని ఆ స్థాయిలో ఉంచి, ఈ కంపనాన్ని వింటే, నీవు బయటకు వెళ్లిపోతావు. జీవితంలో ఎవరినీ ఎన్నటికీ వినవు. సమాప్తం. ఇది ఆత్మసాక్షాత్కారం పొందిన వ్యక్తి మాటలు కానవసరం లేదు. ఎందుకంటే సాక్షాత్కరించడానికి ఆత్మ అనేది లేదు. గ్రహించాల్సిన ఏ ‘నేను’(స్వయం) లేదు. ఇక్కడ కేంద్రం లేదు. అది అసాధారణ మార్గంలో పని చేస్తుంది.

ప్ర: ఇంద్రియాల అంతరించిపోవడంలో…, ఇంద్రియాలు అసలు పని చేయకపోతే, ఉదాహరణకు మరణంతో తెలియని స్థితి ఇంకా పని చేస్తుందా

యూ.జి.: మరణం అనేదే లేదు. నీవు ఎన్నటికీ పుట్టలేదు. నీవు అసలు పుట్టలేదు. [నవ్వుతూ] నేను దీన్ని ఆధ్యాత్మికంగా, మార్మికంగా చెప్పడం లేదు. ఎందుకంటే జీవితం అన్నదానికి మొదలు లేదు, అంతం లేదు. దానికి ఆరంభం ఉందా? ముగింపు ఉందా? ఆ ఆరంభాన్ని సృష్టించేది నీ ఆలోచన. మరణం గురించి ఎందుకు ఆందోళన చెందుతావు ? “మరణం” అనేది అసలు లేదు. నీ పుట్టుక, నీ మరణం ఎన్నటికీ ఆ అనుభవ నిర్మాణంలో భాగం కావు. నీవు మరణాన్ని అనుభవించాలనుకుంటే నీవు అక్కడ ఉండవు. [నవ్వు] వేరే ఎవరో అక్కడ ఉంటారు. అది వాడి బాధ. అది వేరే వ్యక్తి దుఃఖం అవుతుంది. 

https://o-meditation.com/2009/09/20/first-and-last-public-talk-of-u-g-krishnamurti-after-his-calamity/

https://youtu.be/E-3RLGLRwMs?si=kvxfTnu0dBBopcMs